به موجب ماده 137 قانون تجارت ،
شرکت تضامنی در موارد ذیل منحل می شود:
- وقتی که شرکت مقصودی را که برای آت تشکیل شده بود انجام داده و یا انجام آن غیر ممکن شده باشد.
- زمانی که شرکت برای مدت معینی تشکیل و مدت منقضی شده باشد.
- در صورتی که شرکت ورشکست شود.
- در صورت تراضی تمام شرکاء.
- در صورتی که یکی از شرکاء به دلائلی انحلال شرکت را از دادگاه تقاضا نماید و دادگاه آن دلائل را موجه دانسته و حکم به انحلال بدهد. ولی هر گاه دلائل منحصراً مربوط به شریک یا شرکاء معین باشد دادگاه می تواند به تقاضای سایر شرکاء به جای انحلال حکم به اخراج شریک یا شرکاء معین بدهد.
- در مورد فسخ یکی از شرکاء – در این مورد باید تمام مطالبی که ذیل عنوان فسخ ، از شرایط حق استفاده و طرز جلوگیری شرکاء بیان نمودیم در نظر گرفته شود.
- در صورت ورشکستگی یکی از شرکاء – در این موضوع هم رعایت مطالبی که ذیل عنوان ورشکستگی شریک و طرز جلوگیری از انحلال جلوگیری از انحلال ذکر شده ضروری است.
- در صورت فوت شریک و حجر یکی از شرکاء – در این قسمت نیز شرحی که ذیل عنوان فوت شریک و حجر شریک قبلاً بیان شده باید منظور شود.
