روزی
هارون الرشید به
موسی بن جعفر علیه السلام گفت:«فدک را پس بگیرید تا
بنی عباس به اهل بیت
رسول خدا بدهکاری ظاهری هم نداشته باشد.»
امام فرمود:«من فدک را تمام و کمال پس میگیرم، نه ناقص و نیمبند.»
هارون گفت:«بسیار خوب. مرزهای فدک را بیان کنید تا بگویم تحویل دهند.»
امام فرمود:« اگر مرزهای آن را مشخص کنم، تحویل نخواهی داد.»
هارون گفت:« قسم به جدت رسول خدا، فدک را تمام و کمال واگذار میکنم.»
امام مرزهای فدک را مرزهای جهان اسلام معرفی کرد و فرمود: مرز اول، سرزمین عدن است (شهری بر لبه
خلیج عدن که در کناره
دریای عمان و پائین
بحر احمر واقع است). مرز دوم فدک
سمرقند است.( شهری که در منطقه آسیای میانه (ازبکستان فعلی) قرار دارد.) مرز سوم فدک
آفریقاست و مرز چهارم فدک "سیف البحر".( در کنار دریا و منطقه ارمینیه واقع در بالای حاشیه شمالی ایران)»
هارون گفت:« تو که چیزی برای ما باقی نگذاشتی! پس تو بیا جای من بنشین!»
امام فرمود:« من که گفته بودم اگر حدود فدک را مشخص کنم، پس نخواهی داد!»
پس از این گفتوگو بود که هارون فهمید امام همچنان در اندیشهی نجات جهان اسلام از زیر سیطره ی خلافت غاصبانه است و در صورت امکان همان شیوهی سیاسی مادرش حضرت زهرا سلام اله علیها و پدرش را در پیش میگیرد. به همین جهت او را به شهادت رساند.
توضیح: مبارزات
حضرت زهرا سلام الله علیها در پس گرفتن
فدک دو جنبه دارد: جنبهی ظاهری و باطنی. جنبهی ظاهری، همان بازپس گرفتن فدک است و جنبهی باطنی احقاق حق امّت و باز گرداندن رهبری جهان اسلام به پذیرش امامت
امیرالمومنین علیه السلام است. از این رو مرزهای سیاسی فدک از مرزهای طبیعی و جغرافیاییاش جدا میشود.
منابع:
بحار الانوار، ج 144، ح 20 از مناقب ـ المجد.
مراجعه شود به: