در حکومت
عمر بن خطاب زن باردارى را که متهم به زنا بود، نزد او آوردند و عمر دستور داد سنگسارش کنند.
حضرت على علیه السلام از ماجرا آگاه شد و از عمر پرسید:« تو دستور سنگسار این زن را داده اى؟»
گفت:« بله. اعتراف به زنا کرده است.»
امام على علیه السلام فرمود:« این زن اگر هم زناکار باشد، تنها خودش مجرم است و فرزند داخل شکمش گناهی ندارد.» آن گاه از عمر پرسید:« شاید این زن را ترسانده‌اى.»
عمر گفت:« بله. او ترسید و اعتراف کرد.»
امام فرمود:« مگر از
رسول خدا صلى الله علیه و آله نشنیدى که فرمود « کسى که پس از سختى و بلا اعتراف به زنا کند، حد بر او جارى نمى شود.» اگر کسى را زندانی یا تهدید کنى، اعترافش به زنا صحیح نیست.»
عمر دستور داد آن زن را آزاد کردند و گفت:« زنان ناتوانند که مثل على بزایند. اگر على نبود عمر هلاک شده بود.»
منابع:
- بحارالانوار، ج40، ص 277، حدیث 41------- کشف الغمه
مراجعه شود به:
