منصور دوانیقی هر از چند گاهی به بهانههای مختلف امام صادق علیه السلام را از
مدینه میطلبید و تحت نظر قرار میداد و گاهی مدتی طولانی از بازگشت او به مکه جلوگیری میکرد.
در یکی از این اوقات که امام صادق علیه السلام در منطقهای به نام
حیره در عراق بود، یکی از سران سپاه منصور برای ختنهسوران پسرش عده زیادی از اعیان و اشراف را دعوت کرد و ولیمه مفصلی داد. امام صادق علیه السلام نیز در این ولیمه دعوت شده بود. سفره پهن شد و مهمانان سر سفره نشستند و مشغول غذا خوردن شدند. در طول غذا یکی از مهمانان آب خواست. به بهانهای قدحی شراب به دستش دادند. امام صادق علیه السلام همین که ظرف شراب را دید، فوراً از سر سفره بلند شد و بیرون رفت. خواستند امام را برگرداندند، اما نپذیرفت و فرمود:« رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرموده است:« لعنت خدا بر کسی است که بر سر سفرهای بنشیند که در آن شراب نوشیده شود.»