پیکی از ویژگی های منحصربهفرد ائمه هدی علیهم السلام این است که زبانهای مختلف را میدانند و با هر کس از هر قبیله و سرزمینی با زبان خود او سخن میگویند.
حضرت زین العابدین علیه السلام میفرمود:
بعد از واقعه عاشورا، هنگامی که من و اهل بیت
حضرت امام حسین علیه السلام را نزد
یزید بن معاویه بردند، یزید دستور داد ما را در خرابهای جای دهند. بعضی از اهل بیت به یکدیگر گفتند:«یزید ما را در این خرابه جای داده تا سقفش بر سرمان خراب شود و کشته شویم.»
سربازان رومی یزید با شنیدن این سخن، با زبان رومی به هم گفتند:«اینها را نگاه کنید! میترسند خرابه بر سرشان خراب شود ولی نمیدانند فردا از اینجا بیرون برده میشوند و همگی کشته خواهند شد.»
آن روز جز من هیچ کس از ما نفهمید آنان چه میگویند.
در روایت دیگری، امام سجاد علیه السلام دیوارنوشتههای زندان را که به زبان رومی بود برای رومیان خواند و آنان را در حیرت فرو برد.
مراجعه شود به:
منابع:
- بحارالانوار، ج 46، ص 70 ، حدیث 47 ( به نقل از بصائر الدرجات )
