یحیی بن ابی القاسم می گوید: از امام صادق علیه السلام درباره این آیه پرسیدم: « الم ذلک الکتاب لاریب فیه هدی للمتقین الذین یؤمنون بالغیب» (البقره: 1 - 3 )؛ الم. آن کتاب با عظمتی است که شک در آن راه ندارد و مایه هدایت پرهیزکاران است؛ آنان که به غیب ایمان دارند.»
امام علیه السلام در پاسخ فرمود: « پرهیزکاران
شیعیان علی علیه السلام هستند و غیب حجت (امام علیه السلام) غایب است، شاهد این مطلب این آیه است: « و یقولون لولا انزل علیه آیة فقل انما الغیب لله فانتظروا انی معکم من المنتظرین» (یونس: 20 )؛ می گویند: چرا معجزه ای از پروردگارش بر او نازل نمی شود ؟!
بگو: غیب تنها برای خداست. شما در انتظار باشید، من هم با شما در انتظارم.»
خداوند متعال فرمود: آیه غیب است و غیب حجت است و دلیل آن سخن خداوند متعال است که فرمود: « و جعلنا ابن مریم و امهّ آیة (المؤمنون: 51 )؛ فرزند مریم و مادرش را آیه و نشانه قرار دادیم.» یعنی حجت قرار دادیم.
منابع:
بحارالانوار، 51 / 52 حدیث 29 --------- کمال الدین
بحارالانوار ، 52/ 124 حدیث 10
مراجعه شود به:
امام زمان علیه السلام در قرآن