ام هانی گوید: از امام باقر علیه السلام درباره این آیه سئوال کردم: « فلا اقسم بالخنس الجوار الکنس (تکویر: 16 )؛ سوگند به ستارگانی که باز می گردند، حرکت می کنند و از دیده ها پنهان می شوند.»
امام علیه السلام در پاسخ فرمود: « امامی در زمان خود (عند انقضاءمن علمه )، (سال 260) پنهان می شود و سپس همانند ستاره ای درخشان در تاریکی شب ظاهر می شود اگر آن زمان را درک کردی چشمت روشن می شود. »
منابع: بحارالانوار، 51 / 51 حدیث 26 --------- کمال الدین، غیبه الشیخ
مراجعه شود به:
امام زمان علیه السلام در قرآن