از
امام صادق علیه السلام در تفسیر قول خدای تعالی در آیه «
واعبدوالله و لا تشرکوا به شیئاً و بالوالدین احساناً و ذی القربی. . .» آمده است که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم و علی بن ابی طالب علیه السلام « والدین » هستند و مراد از « ذوی القربی » حسن و حسین علیهماالسلام هستند.
سوره نساء، آیه 36.
مالک بن انس از
ابن عباس نقل کرده است که مراد از« احیاء» در آیه«
ما یستوی الاحیاء ولا الاموات »
علی و
حمزه و
جعفر و
حسن و
حسین و
فاطمه و
خدیجه علیهم السلام و مراد از « اموات » کفار
مکه هستند.
سوره فاطر، آیه 22.
از امام صادق علیه السلام روایت شده است که وقتی خداوند آیه «
فات ذالقربی حقٌه و المسکین » را نازل فرمود، رسول خدا گفت: ای
جبرئیل ، مسکین را شناختم، « ذوالقربی » چه کسانی هستند؟
جبرئیل پاسخ داد: آنها نزدیکان تو هستند. پس پیامبر حسن و حسین و فاطمه را فراخواند و فرمود که پروردگارم به من فرمان داده است که آنچه از غنایم جنگی به عنوان فیء به من رسیده است به شما ببخشم. آن گاه فرمود: من
فدک را به شما بخشیدم.
سوره روم، آیه 38.
منابع:
بحار الانوار، ج 29، ص 75، حدیث 12 - تفسیر عیاشی، ج 2، ص 287.
بحار الانوار، ج 35، ص 396، حدیث 6 - مناقب آل ابی طالب، ج 1 ص 565
بحار الانوار، ج 23، ص 269، حدیث 9 - تفسیر فرات، ص 31
مراجعه شود به:
امام حسین در قرآن
