تاندونیت و تنوسینوویت عبارت است از التهاب دردناک تاندون (تاندونیت) و پوشش تاندون (تنوسینوویت). غالباً همزمان ایجاد می‌گردند. بطور طبیعی رشته‌های تاندون در رشته‌های عضله فرو می‌روند. عضله اسکلتی در هر انتهای خود تاندونی دارد که به استخوان می‌چسبند. نیروی انقباض عضله از طریق تاندون منتقل شده، تولید حرکت می‌کند.
علایم شایع بیماری
محدودیت حرکت ، حساسیت به لمس و تورم اطراف تاندون ملتهب.
ضعف در تاندون به علت رسوب کلسیمی که غالباً همراه تاندونیت وجود دارند.
رسوبهای کلسیمی بزرگ در تاندون ملتهب که منجر به اختلال دایمی می‌گردد، از عوارض احتمالی بیماری هستند.
علل بیماری
آسیب معمولاً ناشی از فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری ورزشی سخت
اختلالات عضلانی ـ اسکلتی شامل نقایص مادرزادی و روماتیسم
وضعیت قرارگیری نامناسب
استفاده بیش از حد از تاندونها و مفاصل خاص در اثر شرکت در مسابقات ورزشی و حرکت غلط و کشیدگی در طی فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری (برای مثال نگه داشتن و حرکت دادن مکرر یک راکت تنیس بطور غلط) از عوامل تشدید کننده بیماری هستند.
پیشگیری
قبل از آغاز یک ورزش ، براساس یک برنامه منظم ، بدن خود را گرم کرده و فشار بر عضلات را به تدریج افزایش دهید.
قبل از هر فعالیتی خود را گرم کنید.
روشهای مناسب را برای هر ورزشی که تمایل به انجام مرتب آن دارید، یاد بگیرید.
درمان
اصول کلی درمان
این بیماری معمولاً با درمان و استراحت تاندون علاج می‌گردد. بهبودی 6 هفته زمان می‌برد.
آزمونهای تشخیصی معمولاً لازم نیستند (رادیوگرافی ، رباطها و تاندونها را نشان نمی‌دهد).
درمان بسته به علت ، شدت و طول مدت بیماری فرق می‌کند.
در صورت وجود درد شدید ، سفتی و حساسیت به لمس ، ناحیه آسیب‌دیده را تا هنگامی که درد قابل تحمل‌تر گردد، استراحت دهید.
در مرحله حاد یا پس از تزریق ، برروی ناحیه آسیب دیده ، کیسه یخ بگذارید.
وقتی درد کاهش می‌یابد، ممکن است بخواهید بطور موقت از اسپلینت برای آسیب اندام فوقانی استفاده کنید؛ برای اندام تحتانی از چوب زیر بغل، عصا یا بریس استفاده کنید.
بعد از مرحله حاد از گرم کردن استفاده کنید. دوش آب داغ بگیرید؛ در وان حمام غوطه‌ور شوید؛ از کمپرس گرم استفاده کنید؛ از یک لامپ گرم‌کننده یا پوشش گرم‌کننده استفاده کنید.
بانداژهای کشی ممکن است کمک‌کننده باشند.
تاندونیت مزمن ممکن است مستلزم تغییرات در شیوه زندگی برای پیشگیری از عود تحریک مفصل باشد.
تزریق کورتیزون در تاندونهای دردناک و کلسیفیه. این امر درد و التهاب را کاهش می‌دهد و اجازه حرکت داده ، مانع از منجمد شدن مفصل می‌گردد. البته هرچه تزریقات بیشتری صورت گیرد خطر عوارض جانبی آنها بیشتر می‌شود. داروهای مورد استفاده در درمان ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند.
اگر درد و تورم علی‌رغم درمان افزایش یابد و یا دچار علایم جدید و غیر قابل توجیه شده‌اید، به پزشک مراجعه کنید.
به محض بهبود علایم فعالیت در زمان ابتلا به این بیماریهای طبیعی خود را از سر بگیرید.
به محض رفع درد ، فعالیت در زمان ابتلا به این بیماریهای افزایش دامنه حرکت را آغاز کنید.
از پیوند [http://www.foo.com] یا [http://www.foo.com|شرح] برای پیوندها.
برچسب های HTML در داخل توضیحات مجاز نیستند و تمام نوشته ها ی بین علامت های > و < حذف خواهند شد..
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
