عبدالله بن عمر می گوید:
روزی پدرم از من پرسید:« بهترین فرد پس از
رسول خدا صلی الله علیه و آله کیست؟ »
گفتم:« کسی است که خداوند آنچه را بر مردم حرام کرده، برای او حلال کرده باشد و آنچه را برای مردم حلال کرده برای او حرام کرده باشد. »
پدرم گفت:« به خدا سوگند، راست گفتی. بر
علی بن ابی طالب،
صدقه حرام بود ولی برای مردم حلال بود؛ و بر مردم، ورود به مسجد با حالت جنابت حرام بود ولی بر او حلال بود؛ و درهای همه خانه‌‌هایی که به
مسجد رسول خدا راه داشت بسته شد ولی در خانه علی علیه السلام بسته نشد.»
منابع:
- بحارالانوار، ج 40، ص 120، حدیث 6 -------- امالی طوسی
مراجعه شود به:
