عبدالله بن عباس چنین روایت میکند:
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:
شب
معراج هنگامی که به آسمان دنیا رسیدم،
جبرئیل به من گفت:« ای محمد، به تو فرمان داده شده است که برای فرشتگان آسمان دنیا نماز بخوانی.»
من نیز چنین کردم. در آسمان دوم و سوم نیز جبرئیل چنین گفت و من نیز نماز خواندم.
هنگامی که به آسمان چهارم رسیدم، دیدم همهی صد و بیست و چهار هزار پیامبـــر یک جا جمع شدهاند. جبرئیل به من گفت:« برای آنها نیز نماز بخوان.»
گفتم:« جبرئیل چگونه بر اینان پیشی بگیرم و امامت کنم در حالی که پدرانم،
آدم و
ابراهیم، نیز در جمع آنها هستند؟»
جبرئیل گفت:« خداوند متعال به تو فرمان داده که برای آنها نماز بخوانی. آن گاه آنان پس از نماز باید پاسخ دهند که هر کدام در عصر خویش به چه دلیل به پیامبری مبعوث گشتند و اکنون چرا پیش از
نفخ صور (بر پاشدن قیامت با دمیدن
اسرافیل در صور) یک جا جمع شدهاند؟»
به جبرئیل گفتم:« امر خداوند را فرمان میبرم.» و برای پیامبران نماز خواندم. سپس جبرئیل از آنان سوال کرد و همگی آنها با یک زبان پاسخ گفتند:« ای محمد، ما مبعوث شدیم و اکنون در اینجا گرد آمدهایم تا به پیامبــری تو و امامت
علی بن ابیطالب اقرار و اعتراف کنیم.»
منابع:
بحارالانوار، ج 40، ص42، حدیث 79 -------- فضائل، روضه
