1- سفرهای ناصرالدین شاه به خارج از کشور و اقدام به اصلاحات داخلی کشور ایران
2- واگذاری امتیازات به دول خارجی
1- ناصرالدین شاه از برکت تربیت اکتسابی که از میرزا تقی خان امیرکبیر یافته بود به اصلاحات داخلی متمایل شد.
2- مسئله توجه امیرکبیر در دورة کوتاه صدارت خود به تنظیم امور مالی و لشکری و کشوری ایران خواه ناخواه بعضی از رجال میهن پرست مصلح را به خرابی وضع اداری و اجتماعی مملکت متوجه نموده بود.
3- سفرهای شاه به اروپا و بازگشت محصلین اعزامی ایران از اروپا به کشور، انتشار افکار جدید میان مردم، همانگونه که موجب تمایل مردم به رژیم حکومت مشروطه گردید افکار عمومی را تا حدی برای قبول اصلاحات و تحولاتی متناسب با وضع اجتماعی دنیای آن عصر آماد نمود.
4- دست زدن به اصلاحات داخلی خالی از اشکال نبود، زیرا هر یک از دو دولت استعمارطلب روس وانگلیس با آنکه نسبت به وضع سیاسی و اجتماعی ایران نظرخاصی متناسب با منافع ممکن داشتند. اگر به منافع و مصالح جابرانة آن دو دولت در ایران لطمه ای وارد می شد، مشترکاً و متحداً مخالف می شدند.
5- بسط نفوذ سیاسی و استعماری انگلستان و روسیه در ایران منافی با هر نوع اصلاحات عمقی و اساسی بود.
6- آن دو دولت هر کدام به طریقی در محدودیت ارضی ایران و برهم زدن تشکیلات کشوری و لشکری و ایجاد هرج و مرج و ترویج فساد و رشوه خواری و وطن فروشی در میان جمعی از رجال و زمامداران ایران بر یکدیگر سبقت می جستند.
اصلاحات گوناگون در عهد ناصرالدین شاه :
1. اصلاح هیئت دولت
2. احداث راه آهن
3. اصلاحات در امور نظامی
4. تأسیس پست و تلگراف
5. تأسیس ضرابخانه
6. تأثیر سفرهای خارجی شاه
7. اصلاحات مختلف
|
|
|
|
