امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: به حضور پیامبر خدا رسیدم در حالی که در مسجد قبا با جمعی از اصحابش نشسته بود. چشم پیامبر که به من افتاد چهره اش از شادمانی درخشید و تبسمی کرد و من سفیدی دندانهای او را دیدم که می درخشید. آنگاه به من فرمود: ای علی، به سوی من بیا! ای علی، به سوی من بیا! پیوسته مرا به خودش نزدیک می کرد تا این که مرا در کنار خود جا داد .

آنگاه رو به اصحابش کرد و فرمود: « با آمدن برادرم به سوی شما، رحمت به شما رو می آورد.
ای یاران من، همانا علی از من و من از علی هستم؛ روح علی از روح من و سرشت و طینت او از سرشت من است و او برادر من و وصی من و جانشین من است بر امتم. در زمان حیات من و پس از مرگم، هر کس او را اطاعت کند مرا اطاعت کرده است و هر کس با او موافقت کند با من موافقت کرده است و هر کس با او مخالفت کند با من مخالفت کرده است. »

مراجعه شود به:

• رابطه علی علیه السلام با پیامبر

منابع:

• بحارالانوار، ج 40، ص 4، حدیث 6 -------- امالی صدوق