ابوالقاسم مسعود بن محمد بن ثابت

«زنده در 494 ق / 1101 م»

ابوالقاسم مسعود، آخرین فرزند ابوبکر خجندی و از فقیهان شافعی اصفهان و از روسای آنان بود . ابن اثیر در بیان حوادثی که باطنیان در 494 ق/ 1104 م در زمان سلطان برکیارق سلجوقی در اصفهان پدید آوردند ، نام او را به میان آورده است. به گفته او باطنیان در این سال در اصفهان کشتار هراسناکی به راه انداختند. آنان به وسیله مردی کور که به ایشان گرویده بود، دشمنان خود را به خانه‏ای می‏کشاندند و در آنجا در نهان هلاک می‏کردند. پس از چندی، این راز آشکار شد و نهانگاه اسماعیلیان به دست مردم افتاد. مسعود بن محمد فرمان داد تا گودالهای بزرگی کندند و آنها را از آتش آکندند. آنگاه باطنیان را دسته دسته گرفته در آتش انداختند. در این رویداد شمار بسیاری از اسماعیلیان کشته شدند.