آنالیز آلکانها

3-34- تجزیه آلکانها Analysis of alkanes

یک ترکیب مجهول بر اساس شواهد منفی به عنوان یک آلکان تشخیص داده می‌شود.
بر اساس تجزیه کیفی عنصری، یک آلکان برای تمام عناصر به جز کربن و هیدروژن جواب منفی می‌دهد. انجام احتراق کمی، عدم حضور اکسیژن را نشان می‌دهد. با تعیین وزن مولکولی به کمک عمل احتراق، فرمول مولکولی C_nH_2n+2 را که مربوط به یک آلکان است، به دست می‌آوریم.
یک آلکان نه تنها در آب نامحلول است بلکه در اسید و باز رقیق و در سوفلوریک اسید غلیظ حل نمی‌شود (همان‌طور که خواهیم دید، بیشتر انواع ترکیبات آلی در یک یا چند تا از این حلالها حل می‌شوند).
یک آلکان در مقابل بیشتر واکنشگرهای شیمیایی واکنش‌ناپذیر است. طیف زیر قرمز آن، فاقد نوارهای جذبی شاخص گروه اتمهای موجود درخانواده‌های دیگر ترکیبات آلی است (مانند C=C,C=O,OH و غیره).
وقتی که مجهول به عنوان یک آلکان مشخص شد بخش دوم مسأله پیدا کردن نوع آلکان است.

بر اساس خواص فیزیکی‌اش – نقطه جوش، نقطه ذوب، دانسیته، ضریب شکست و مطمئن‌تر از همه، طیف زیر قرمز و طیف جرمی، ممکن است آن را به عنوان آلکانی یافت که ساختمان آن قبلاً مطالعه شده و معلوم است.
اگر ترکیب مورد نظر آلکان جدیدی باشد، اثبات ساختمان آن مشکل خواهد بود. به وسیله احتراق و تعیین وزن مولکولی، فرمول مولکولی آن به دست می‌آید. به وسیلة طیف زیر قرمز و NMR چگونگی آرایش اتمها مشخص می‌شود (در مورد ترکیباتی از قبیل آلکانها می‌توان بیشتر از پراش اشعه –x و طیف نگاری جرمی استفاده کرد).
شاهد نهایی، در سنتز ترکیب مجهول نهفته است و آنهم با روشی که بتواند فقط ساختمان ویژه مورد نظر را بما بدهد.