هنگامی که بیماری
معاویه شدت یافت، نامهای به
یزید نوشت و او را از بیماری خود آگاه ساخت. یزید بیدرنگ به سوی
دمشق حرکت کرد ولی هنگامی به آن جا رسید که سه روز از خاکسپاری معاویه گذشته بود.
ضحاک بن قیس و جماعتی از او استقبال کردند. یزید ابتدا به سراغ قبر معاویه رفت و بر آن نماز گزارد؛ سپس در مسجد شهر به منبر رفت و ضمن تجلیل از معاویه، برای جلب محبت مردم نسبت به خود و جلوگیری از شورش و مخالفتشان وعدههایی به آنها داد.
یزید در ماه رجب سال 60 هجری بر تخت حکومت تکیه زد. خبر در گذشت معاویه را به کارگزاران خود در شهرها اطلاع داد و آنها را در مقام خود باقی گذاشت و به توصیهی سرجون، غلام معاویه، حکومت
کوفه و
بصره را که بیشتر از جای دیگر، محل سکونت مخالفان حکومت اموی بود، به
عبیدالله بن زیاد سپرد.
مراجعه شود به
منابع:
- قصه کربلا، ص 60 و 61
- الاستیعاب، ج 3، ص 149.
- قصه کربلا، ص63
- مقتل الحسین مقرم، ص 128.