آغاز حضور امرای غزنه در دربار سامانی

• فایق در این ایام والی بلخ و نامزد حکومت خراسان بود، ولی از عهده همکاری با ابو علی سیمجور که بعد از مرگ پر«377 ق / 987 م» در خراسان صاحب قدرت بود بر نیامد و چون از سپاه وی شکست خورد، به بخارا عزیمت کرد.

• اما از عهده مدافعان آنجا هم بر نیامد، به همین دلیل بغرا خان ترک، به سرکرده خاندان ایلک خانیان پیوست و او را به تسخیر بخارا تشویق نمود.

• با این حال چون ابو علی سیمجور هم، که بر نوح شوریده بود، از ارسال خراج خراسان به بخارا خودداری کرده بود، برای براندازی نوح با بغرا خان از درِ سازش درآمد.

• فایق که به نوح وفادار مانده و از جانب او مأمور دفاع از بخارا در برابر سپاه بغرا خان شده بود، در جنگ شکست خورد و به این ترتیب بخارا به دست بغرا خان افتاد «ربیع الاول 382 ق / مه 992 م».

• با وجود این، غلبه بغراخان بر بخارا طول نکشید و فاتح بخارا چندی بعد در آن جا بیمار شد و در راه بازگشت از آن جا درگذشت «382 ق / 992 م».

• نوح بار دیگر به بخارا بازگشت، اما این بار جهت مقابله با اتحاد بین فایق و سیمجور که همچنان مایه تهدید بخارا بودند به سبکتکین امیر غزنه - که داماد البتکین از غلامان سابق دربار سامانیان بود - متوسل شد.

• در این ایام سبکتکین فرمانروای غزنه بود که در نواحی شرقی آنجا نیز فتوحات درخشانی انجام داده بود. وی ابو علی سیمجور را که بعد از غلبه بر خراسان خود را عماد الدوله المؤید من الماء می‏خواند ، همچنین متحدانش را که به تهدید نوح برخاسته بودند به کمک پسر خود محمود و با یاری ابوالعباس مأمون، فرمانروای خوارزم در حدود هرات شکست سختی داد «رمضان 384 ق / اکتبر 994 م» و آنها را منهزم کرد.

• نوح بعد از این فتح، سبکتکین را ناصرالدوله و پسرش محمود را سیف الدوله خواند و به ابوالعباس خوارزمشاه اظهار تشکر و سپاس نموده، قسمتی از متصرفات سیمجوریان را به او واگذاشت، از طرفی دیگر حکومت خراسان را هم به سیف الدوله محمود داد.

• اما خان ترکستان، ایلک خان که بعد از بغرا خان، به سرکردگی ترکان مسلمان نواحی شرقی ماوراءالنهر رسیده بود، باز به دعوت و تحریک فایق عازم فتح قلمرو سامانیان شد.

• نوح برای دفع او بار دیگر از سبکتکین و پسرش محمود استمداد طلبید، اما کار به صلح انجامید و نواحی سیحون از جانب سامانیان به ایلک خان واگذار شد.

• فایق هم مورد عفو واقع شد و به حکومت سمرقند رسید.

• حریف و رقیب او ابو علی سیمجور از بخارا نزد سبکتکین فرستاده شد که آن جا در زندان غزنه درگذشت «386 ق / 996 م».