تئوری آزمایش
کاربید کلسیم ، جامد خاکستری یا سیاه با بویی مانند بوی سیر میباشد. شدیدا با
آب واکنش داده ، گاز اشتعالپذیر
استیلن را آزاد میکند. در صورت آتش گرفتن این
ماده ، نباید از آب استفاده کرد، زیرا باعث انفجار میشود. کاربید کلسیم با آب ، رطوبت ، عوامل
اکسید کننده قوی ،
الکل ، کلرید هیدروژن و
منیزیم ، ناسازگار است.(شدیدا واکنش میدهد).
از لحاظ سم شناسی ، تنفس و بلعیدن آن خطرناک بوده ، در صورت تماس با
پوست باعث تحریک و سوزش پوست میشود. موقع حمل و نقل آن ، باید تهویه کافی وجود داشته باشد و محیط ، بدون رطوبت بوده ، ظرف آب در نزدیکی ظروف محتوی آن نباشد. زیرا ممکن است در اثر تکان و ضربه یا ریخته شدن آب ، کاربید کلسیم و آب باهم ترکیب شده ، با آزاد کردن استیلن باعث آتش سوزی و انفجار شوند.
وسایل لازم
- تکههای کوچک کاربید کلسیم 1 تا 4 عدد
- تکههای مکعبی یخ 3 تا 4 عدد
- کبریت
- بشر یا کاسه پیرکس
روش کار
چند تکه کاربید کلسیم کوچک را داخل
بشر یا کاسه قرار دهید. برای جلوگیری از تکان و لرزش ظرف آزمایش و جلوگیری از ریختن محتویات آن ، میتوان اطراف آن تکههای سنگ یا آجر قرار داد. تکههای یخ را در ظرف آزمایش ریخته و کبریت روشن را به تکههای کاربید کلسم نزدیک کنید، بلافاصله واکنش شروع شده ، به نظر میرسد که تکههای یخ شعلهور میشوند.
نتیجه آزمایش
کاربید کلسیم با یخ وارد
واکنش شده ،
استیلن و
هیدروکسید کلسیم تولید میکند. گاز استیلن در مجاورت شعله کبریت با اکسیژن هوا واکنش داده ، مشتعل میشود و در اثر
سوختن CO
2 و آب آزاد میکند. واکنشهای انجام گرفته عبارتند از :
CaC2 + 2H2O → Ca(OH)2 + C2H4
سپس در حضور اکسیژن هوا (5O
2) و شعله:
Ca(OH)2 + C2H4 → 2H2O + 4CO2
نکات مهم
- از هیدروکسید کلسیم تولید شده میتوان به عنوان محلول پاک کننده استفاده کرد.
- انجام این آزمایش با مقادیر زیاد کاربید کلسیم و یخ ، خطرناک است و ممکن است موجب انفجار و آتش سوزی شود. بنابراین ، این آزمایش باید در هوای آزاد یا در زیر هود انجام شود
همچنین ببینید