| حدود ۳۰ درصد از بیماران مبتلا به پسوریازیس، دچار درد و التهاب مفاصل نیز هستند که به آن آرتریت مرتبط با پسوریازیس می‌گویند. و در ۵ درصد بیماران شدت التهاب به حدى است که باعث ناتوانى بیمار مى‌شود. در بعضى از افراد، وقتى که شدت گرفتارى پوست خیلى زیاد است، شدت گرفتارى مفاصل هم افزایش مى‌یابد. گاهى با بهبود ضایعات پوستى، از شدت درد مفاصل هم کاسته مى‌شود. |
پسوریازیس
پسوریازیس یک بیمارى مزمن پوستى همراه پوسته‌ریزی است که نام آن از کلمه‌اى یونانى به معنى «خارش» گرفته شده است. این عارضه پوست سر، آرنج‌ها، زانوها، قفسه سینه، پشت، بازوها، ساق‌ها، انگشتان دست و پا و چین بین باسن را درگیر می‌کند.در این بیمارى ناحیه‌اى از پوست ملتهب شده و به صورت برجسته، قرمز و خارش‌دار در مى‌آید و روى آن نیز پوسته‌هاى نقره‌اى رنگ دیده مى‌شود. البته همیشه لزوماً خارش‌دار نمی‌باشد.
آرتریت مرتبط با پسوریازیس
هر یک از مفاصل بدن ممکن است درگیر شوند، ولی عمدتاً مفاصل انگشتان و مهره‌های کمری و گردنی مبتلا می‌شوند. این اختلال معمولاً خفیف بوده و بیشتر بین سنین 35-30 سال شروع شده و در سراسر زندگی به طور متناوب ادامه می‌یابد.
علایم شایع
- درد، تورم، محدودیت حرکت، احساس درد هنگام لمس و گرمی مفاصل مبتلا
- پوسته‌ریزی پوست
- ناخن‌های چاله‌دار، برجسته و زرد رنگ
- خستگی و تب (گاهی)
علل
علت این اختلال معمولاً ناشناخته است. استعداد ابتلا به آرتریت مرتبط با پسوریازیس ممکن است ارثی باشد. واکنش ایمنی نسبت به یک عفونت استرپتوکوکی و صدمات جسمی یا روحی به ندرت ممکن است دخیل باشند. عفونت‌های استرپتوکوکی (به ندرت) و سابقه خانوادگی
آرتریت روماتوئید یا پسوریازیس از عوامل افزایش دهنده خطر هستند.
عواقب مورد انتظار
این اختلال در حال حاضر غیر قابل علاج محسوب می‌گردد. مشخصه این بیماری دوره‌های مکرر فروکش و شعله‌ور شدن به طور حاد است. البته علایم بیماری با درمان قابل تسکین یا کنترل بوده و موارد معدودی از بهبود خودبه‌خود بیماری گزارش شده است. تحقیقات علمی درباره علل و درمان این بیماری ادامه داشته و این امید وجود دارد که درمان‌هایی مؤثرتر و در نهایت علاج‌بخش عرضه گردد. به ندرت پیشرفت به سوی آرتریت مزمن و ناتوانی شدید در حرکت ممکن است رخ دهد.
تشخیص و درمان
بررسیهای تشخیصی ممکن است شامل آزمایشهای خون از نظر عامل روماتوئید و پادتن‌های ضد هسته (ANA) ، و
رادیوگرافی مفاصل باشد.
هدف درمانی عبارتست از:
- کنترل ضایعات پوستی و التهاب مفصلی
- بی‌حرکت کردن مفاصل مبتلا، با آتل ممکن است انجام شود.
- برای تخفیف درد مفصلی از گرم کردن مفصل استفاده کنید. برای این منظور استفاده از آب داغ، جریان‌های گردابی، لامپ‌های گرمایی، امواج ماوراء صورت یا دیاترمی همگی مؤثرند.
- برنامه‌ریزی دوره‌های منظم آفتاب گرفتن در حد متوسط کمک کننده است. سعی کنید در زمان ابتلا به این بیماری های بیرون از خانه در تماس با آفتاب را افزایش دهید. اگر گرم کردن مفاصل باعث تسکین درد نشد، کمپرس سرد را امتحان کنید.
- اشعه درمانی PUVA (تاباندن اشعه ماوراءبنفش پر شدت پس از تجویز داروی پسورانی) برای ضایعات پوستی مؤثر است.
- برای ناراحتی خفیف، استفاده از داروهای بدون نسخه نظیر آسپیرین ممکن است کافی باشد.
- در موارد شدید برای کاهش التهاب مفصلی از داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی، تزریق کورتون به داخل مفاصل مبتلا (گاهی) و داروهای سرکوبگر دستگاه ایمنی نظیر متوترکسات ممکن است استفاده شود.
مباحث مرتبط با عنوان
