امام حسین علیه السلام بعد از ظهر
عاشورا، پس از شهادت همه‌ی اصحاب و یارانش، و پس از مبارزاتی چند، برای بار دوم به خیمه ها آمد و با اهل بیت خود وداع فرمود. امام، آنان را به صبر و شکیبایی فرا خواند و به ثواب و اجر الهی وعده داد و فرمود :« خود را برای سختی‌ها مهیا کنید و بدانید که خدای تعالی حافظ شماست و از شما حمایت خواهد کرد. او به زودی شما را از شر دشمنان نجات خواهد داد و عاقبت امر شما را ختم به خیر خواهد کرد؛ دشمنان شما را به انواع بلاها گرفتار خواهد ساخت و در عوض رنج‌ها و سختی‌هایی که می‌کشید، شما را از انواع نعمت‌ها و کرامت‌ها برخوردار خواهد کرد. بنابراین شکوه و گلایه نکنید و سخنی که از قدر و ارزش شما بکاهد بر زبان نیاورید.»
آن گاه فرمود:« لباسی برایم بیاورید که کسی در آن طمع نکند. می‌خواهم آن را زیر لباس‌هایم بپوشم تا عریانم نکنند. » اهل بیتش لباس کهنه‌ای برایش بردند.امام آن را چاک زد و به تن کرد اما پس از شهادتش، همان لباس کهنه را نیز از تن شریفش بیرون آوردند.
منابع:
- نفس المهموم، ص 355.
- اللهوف، ص 51.
- منتهی الامال، ص 724.
- قصه کربلا، ص 364.
مراجعه شود به:
