زیارت، یکی از دستورات اکید اسلام
یکی از دستورات اکید در اسلام زیارت قبور
ائمه اطهار علیهم السلام است که برای آن ثواب عظیمی بیان شده است، زیرا حقیقت زیارت، دیدار مشتاقانه محبوب است.
در زیارت، ارتباطی قلبی بین زائر و صاحب قبر ایجاد می‌شود، که این ارتباط هر چه محکم‌تر باشد، اجر و پاداش و نتیجه آن زیارت عالی‌تر و پاک‌تر است.
معنای زیارت
زیارت یعنی در حوزه اشراقات الهی قدم گذاردن و در دریای رحمت و فیض رحمانی غوطه ور شدن.
زیارت امام یعنی تجلیل و تکریم از مقام شهید جان‌باخته در راه حق؛ زیارت یعنی ادای احترام به پیکره دین و مجسمه تقوی؛ زیارت یعنی دلدادگی و دلباختگی به محبوب، و از دست دادن خودی و خودبینی و در پایان، فانی شدن در راه هستی حبیب.
زیارت یعنی آئینه تمام نمای خدا را دیدن و به دیدار جمال یار مشرف شدن.
زیارتگاه ائمه محل نزول ملائکه
زیارتگاه ائمه اطهار، محل نزول ملائکه رحمت الهی است. آنجا عبادتگاه صالحان و دریای پاکی است. آنجا خلوتگه راز است. خلوتی برای تفکر و اندیشه، خلوتی برای توبه و انابه.
قبور شریف ائمه اطهار، یادآور شمع سوختگانی است که تا ابد نورافشانی می‌کند. لذا دشمنان دین آن مکان‌های مقدّس را خراب می‌کردند یا حتی المقدور آنها را مخفی نگه می‌داشتند _ همان طور که قبر
حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام تا حدود زمان
امام صادق علیه السلام مخفی و بدون زائر مانده بود.
ثواب زیارت امام حسین علیه السلام
هر کس به زیارت آن امامان شریف برود، به اندازه معرفت و نزدیکی‌اش به آنان بهره‌مند می‌شود. لذا برای زیارت هر امامی، ثوابهای مختلفی بیان شده است، چون زائرین آنها یکسان نیستند.
مثلاً در برخی روایات، زیارت
حضرت امام حسین علیه السلام ثواب یک حج را داراست، در بعضی روایات دو حج، در بعضی سه حج و چهار حج و ده حج و بیست حج و هشتاد حج و بالاخره در بعضی صد حج و در بعضی روایات صد حج با
رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم تعیین شده است.
این اختلاف روایات برای چیست؟ برای اینکه معرفت زائرین امام حسین با هم مختلف است. وقتی مؤمنی وارسته خدمت حضرت امام حسین علیه السلام مشرّف شود، با شناختی که به مقام بلند امام دارد، دل و دین را یک جا به حضرتش می‌سپرد و به شفاعت آن حضرت به مقام شریف فنای در ذات الهی می‌رسد. آیا چنین زیارتی با صد حج برابری ندارد؟
اللهم ارزقنا زیارت قبور هم فی الدنیا و شفاعتهم فی الاخره. آمین رب العالمین.
منابع:
بحار الانوار، ج 101، ص 28 تا 44.
مراجعه شود به:
آداب زیارت
