چکیده:
دیر زمانی است که در این سرزمین نیاکان من و تو ساکن اند . نسل اندر نسل کاشتند و درو کردند و ساختند و هنر آفریدند . بسیار زمان ها مورد چپاول اقوام دور و نزدیک قرار گرفتند ، مقاومت کردند ، شکست خوردند و از نو تلاش خویش را افزون نمودند . پدران ما فراوان اشتباه نمودند ، بسیار فریب خوردند ، در دام آرزوهای بی فرجام گرفتار آمدند ، اما نه از پا ایستادند و نه دست از حرکت کشیدند . . نسل بعد عبرت گرفت ، راهی نو و تجربه ای جدید را برپا نمود . هرکس و هر زمان دستاوردی تازه بر جای گذاشت و میراث تجربه بشری را غنا بخشید .
ایرانیان به چند چیز معروف هستند : هنر بسیار درخشان ، فرهنگ و بناهای باستانی ، سرزمین چهارفصل با منابع غنی ، ساختار و جامعه ای کاملا مذهبی با گرایش های خاص ، و هوش و خلاقیت مردمانش . این سرزمین همواره دستخوش هجوم و غارت های پیاپی قرار گرفته است ، اما هیچ گاه هیچ قوم مهاجمی تاب مقاومت نیاورده است و پس از چندی قوم غالب مجذوب فرهنگ کهن ایرانی گشت و حتی همچون ترکان غزنوی وسلجوقی ، سلطان محمود و ملکشاه ، فرهنگ ایرانی را ترویجی روزافزون داده است .
|
دوره های تاریخی ایران :
1. ایران پیش از تاریخ
2. ایران باستان
3. ایران اسلامی( صفویه ، افشاریه ، زندیه ، قاجاریه )
4. ایران معاصر
نگاهی به تمدن ایرانی
مرزهای جغرافیایی فلات ایران
مناطق جغرافیایی مرتبط با تمدن ایران
نژاد های گوناگون ایرانی
مذاهب ایرانی
زبان های ایرانی
|
ایرانیان تنها مردمانی از جهان اسلام هستند که پیش از همه مغلوب گشتند و بیش از همه در ترویج اسلام و ترویج دستاوردهای علمی و فرهنگی و تمدنی آن کوشیدند و هیچ گاه هم زبان کهن خویش را رها ننمودند .
هنوز فرهنگ ایرانی در منطقه جغرافیایی فلات ایران ، از ماورای آسیای میانه تا افغانستان و بخش هایی از پاکستان تا ارمنستان و گرجستان و بخش هایی از ترکیه و عراق ریشه دارد . من و تو وارث تمدنی کهن با ریشه هایی بسیار دور هستیم . این میراث تنها اختصاص به ما ندارد . هرکس که همسایه ماست ، هم چون جوان ارمنی یا پیرمرد ترک ، آن زن کهنسال گرجی یا کودک پرسشگر بلوچ ، ترکمن تازه مستقل شده یا افغانی گریخته از ستم طالبان ، همه و همه میراث خوار این سابقه طولانی هستیم . اما اینکه کدام میراث را بهره بگیریم به خودمان بستگی دارد . کشتارهای فاتحان یا خرد بوعلی سینا و شیخ بهایی ، نظامیه بغداد و شیخ اجل سعدی یا سرهای قطع شده و کشته های انباشته شده ، انتخاب با خود ماست .
امروزه فرهنگی تازه از اقصایی دور ، از آنسوی دریاها به ما هجوم آورده است . غرب و فرهنگ غربی همه چیز را دگرگون می خواهد . اما این بار هم این هجوم ناشی از ضعف خود ماست . مغول زمانی پیروز شد که سالیانی طولانی درگیر نزاع ها و خصومت های خانگی بودیم . بدانیم که تنها با رستاخیزی فرهنگی ، آن هم نه در حرف که در عمل ، توان حرکت خواهیم داشت . بیا برخیزیم . مهاجمان هنرها و ابزارهای قدرت تازه فراهم آورده اند . می توان آموخت . من و تو ، امید را از نیاکانمان بهره بگیریم ، همین میراث ما را کافی است .
بیا ره توشه برداریم
قدم در راه بگذاریم
ببینیم آسمان هر کجا آیا همین رنگ است ؟
|