بیت کلمه ای انگلیسی است که مخفف binary digit به معنای رقم دوتایی یا به معنای رقم در مبنای دو است یعنی هر بیت تنها می تواند دو عدد صفر و یک را بگیرد. همان‌طور که در عددنویسی در مبنای ده ، ده رقم ۰، ۱، ۲، ۳، ۴، ۵، ۶، ۷، ۸ و ۹ به‌کار می‌رود، در عددنویسی در مبنای دو فقط دو رقم وجود دارد: صفر و یک. به هریک از این ارقام یک بیت می‌گویند. مثلاً عددی مثل ۱۰۰۱۱۰۱ در مبنای دو، هفت رقم یا هفت بیت دارد.

«بیت» درنظریه اطلاعات به معنای «کوچک‌ترین واحد اطّلاعات» نیز به کار می‌رود. در واقع بیت کوچک‌ترین واحد ذخیره داده در ذخیره و بازیابی داده است.

یک بیت اضافی که برای کنترل خطا در گروههایی از بیتهای ارسالی در بین سیستم های کامپیوتری، مورد استفاده قرار می‌گیرد. در میکرو کامپیوترها، این اصطلاح همراه ارتباطات مودم به مودم میکروکامپیوترها زیاد دیده می‌شود و اغلب نیز برای کنترل صحت کاراکترهای مخابره شده به کار می‌رود. در این روند، کامپیوتر، فرستنده، یک بیت توازن به هر گروه از بیت‌ها (تک تک بایتها) اضافه می‌کند. تنظیم این بیت توازن به نوع توازن مورد استفاده بستگی دارد.

این روش بدین صورت است که ما از توازن زوج یا توازن فرد استفاده می‌کنیم.یعنی تعداد یکها را طبق قرار داد یا زوج می‌کنیم یا فرد , بدین ترتیب براحتی می‌توان داده‌های اشتباه را شناسایی کرد.