اندونزی Indonesia
پرچم اندونزی
| |
| نقشه جغرافیایی اندونزی
| |
| نقشه سیاسی اندونزی
| |
|
مشخصات آماری اندونزی
نام رسمی | جمهوری اندونزی (Republik Indonesia)
| حکومت | جمهوری
| عضو |
| مختصات جغرافیایی | 5درجه و 00دقیقه جنوبی و 120 درجه و 00 دقیقه شرقی
| مساحت | 1,919,440 کیلومتر مربع
| خط ساحلی | 54716کیلومتر
| پایتخت |
| شهرهای مهم |
| جمعیت | 238,452,952 نفر (July 2004 est.)
| رشدسالانه جمعیت | 1.49%درصد(July 2004 est.)
| امید طول عمر | 61 سال
| زبان | باهاسا اندونزی ، جاوه ای، مادوری ، سوندانی و حدود 25 زبان عمده دیگر
| مذهب | اسلام سنی ، کاتولیک رومی ، دیگر مسیحیان و هندو (2%
| واحد پول | روپیه اندونزی
| |
|
حکومت
هر
پنج سال انتخابات برای 400 نفر از اعضای مجلس نمایندگان تحت نظام تعیین تعداد نمایندگان به نسبت جمعیت هر منطقه برگزار میگردد،100 عضو دیگر را رئیس جمهور انتصاب میکند.
مجلس شورای خلق ، که متشکل از اعضای مجلس نمایندگان به اضافه 500 نفر دیگر به نمایندگی از جانب دولتهای محلی، گروههای صنفی و ذینفع – هر
پنج سال تشکیل جلسه میدهد تا بر اصول کلی سیاست دولت نظارت کند و به انتخاب رئیس جمهور بپردازد.
رئیس جمهور کابینه را انتصاب میکند. از 27 استان کشور دو تا خود مختارند .
احزاب سیاسی اصلی عبارتند از:
- گلکار (اتحاد دولت)، گروه توسعه متحد (اسلامی)
- حزب دموکرات اندونزی (مسیحی) و ملی گرا
استانهای خود مختار
نام استان خودمختار | مرکز
| آچه | باندا آپه
| یوگیاکارتا | یوگیاکارتا |
|
آموزش
میزان باسوادی: 77% (1990).
سنین تحصیل اجباری: 7 تا 13 سال.
تعداد دانشگاه : 35 دانشگاه دولتی، 26 دانشگاه خصوصی
دفاع
خدمت سربازی: 2 سال گارانتی
جغرافی
این کشور، به شکل یک قوس، مشتمل بر
هزاران جزیزه در طول خط استوا، مانند
کالی مانتان،
سوماترا،
ایریان جایا ،
مادورا ،
سولاوزی ،
جاوه ،
بالی و جزایر سوندای کوچک (از جمله لامبارک، فلورس و تیمور) است.
اندونزی، چهارمین کشور پرجمعیت دنیا محسوب می شود. اندونزی متشکل است از 3700 جزیره که از این تعداد 3000 جزیره مسکونی است.مردم این کشور در سواحل جزایر و یا در دره ها و بخصوص در جزیره جاوه زندگی کرده، و کشاورز می باشند. بیشتر جزایر اندونزی، غیر قابل سکونت هستند. این کشور، آب و هوای گرم و استوای داشته، و بارانهای موسمی، سبب رونق کشاورزی می شود.
جاوه و همسایه کوچکترش
مادورا جمعیت متراکمی دارند و نزدیک به دو سوم مردم اندونزی را در خود جای میدهند. سلسله جزایر شمالی متشکل است از
کالیمانتان (بخش اندونزیایی جزیره بورنئو)، جزایر نامنظم و کوهستانی سولاوسی (سلبس)،
گوره ملوک،
وایریان جایا (بخش غربی گینه نو)بیش از دو سوم این کشور از جنگلهای استوایی بارانی پوشده شده است.
- رودهای مهم: کاپواس ، دیگول ، باریتو.
- بلندترین نقطه: نگگا پولو (هرم کارستنز) 5030 متر (در جزیره ایریان جایا).
- آب و هوا: آب و هوا استوایی و بارندگی در طول سال سنگین است.
اقتصاد
یکی از بزرگترین برجهای دنیا در اندونزی
|
اندونزی از نظر مواد معدنی و
نفت ،
گاز طبیعی ،
قلع ،
نیکل ،
زغال سنگ،
بوکسیت و
مس نیز ثروت فراوانی دارد،ولی به دلیل جمعیت زیاد نسبتا فقیر است.
بیش از 50% مردم این کشور زارعین معیشتی هستند و
برنج محصول اصلی به شمار میرود. ولی هم کشاورزان مزارع بزرگ و هم روستاییان مقادیر زیادی
لاستیک ،
چای ،
قهوه ،
تنباکو و
ادویه صادراتی تولید میکنند.
بخش صنعت بیشتر به فرآوری مواد معدنی و محصولات کشاورزی میپردازد. اندونزی در دهه 1980 و اوایل دهه 1990 به میزان رشد اقتصادی بالایی دست یافت.
توریسم ، از منابع مهم درآمدهای ارزی، اندونزی به شمار می رود.
تاریخ معاصر
از قرن هفدهم،
هند شرقی مهم ترین و سودآورترین بخش امپراتوری
هلند به شمار میرفت. به غیر از اشغال کوتاه مدت
بریتانیا یی ها (1811 تا 1814) و قیامهای گاه گاهی محلی، هلند کنترل این کشور را تا 1942 حفظ کرد.
در این سال ژاپنی ها به این مستعمره هجوم آوردند و به عنوان آزاد کنندگان کشور از حکومت استعماری مورد استقبال اکثر اندونزیاییها قرار گرفتند با تسلیم
ژاپن در 1945 ، احمد سوکارنو (1901 تا 1970)،
بنیانگذار حزب ملیون در 1927 – هند شرقی هلند را جمهوری مستقل اندونزی اعلام کرد.
هلندیها پس از چهار سال جنگ متناوب ولی وحشیانه، تحت فشار بین المللی استقلال اندونزی را در 1949 پذیرفتند. حکومت سوکارنو به طور فزایندهای اقتدار طلب شد و کشور به هرج و مرج اقتصادی گرفتار گردید. او در 1962 گینه نوی هلند را تصرف کرد، که در1962 با عنوان ایریان جایا رسماً ضمیمه شد، هر چند جنبشی جدایی طلب پا برجاست. بین 1963 تا 1966 سوکارنو کوشید با تهاجمات مسلحانه به شمال بورنئو فدراسیون نوپای
مالزی را بی ثبات سازد.
ژنرال سوهارتو توانست با سرکوبی قیام کمونیستی در 1965 و 1966 سیاست ضد امریکایی سوکارنو را وارونه سازد ونهایتا با کمک دانشجویان و ارتش او را برکنار کند. در این مدت حدود 000/80 نفر از اعضای حزب کمونیست کشته شدند. الحاق تیمور شرقی پرتغال در 1976 توسط اندونزی از طرف جامعه بین المللی به رسمیت شناخته نشده است، و عملیات چریکی ملی گرایان محلی ادامه دارد. برنامه جاه طلبانهای برای اسکام مجدد اهالی جاوه به منظور کم کردن جمعیت زیاد این جزیره به مورد اجرا گذاشته شده است ولی این مهاجران جاوه ای با انزجار بومیان جزایر کم نوسعه یافته و دوردست روبرو شدهاند. کشتر تظاهر کنندگان بی سلاح تیموری به دست سربازان اندونزی در 1991 اعتراضات بین المللی را به دنبال داشت.
