همجوشی منبع انرژی خورشید و ستارگان است. در گرما و جاذبه شدید در مرکز این اجرام اختری، هستههای هیدروژن با یکدیگر برخورد میکنند و به اتمهای سنگین هلیوم تبدیل میشوند و در این روند حجم بالایی از انرژی آزاد میشود.
علم همجوشی قرن بیستم موثرترین واکنش همجوشی را در شرایط آزمایشگاهی شناسایی کرد و آن واکنش بین دو ایزوتوپ هیدروژن یعنی دوتریوم و تریتیوم بود. واکنش همجوشی دوتریوم و تریتیوم انرژی بسیار بالایی را تولید میکند.
سه شرط لازم است تا این همجوشی در آزمایشگاه پدید آید: دمای بسیار بالا، چگالی ذره پلاسمای کافی (برای افزایش احتمال شکلگیری حتمی برخورد) و زمان حبس کافی (برای نگاه داشتن پلاسما که تمایل به منبسط شدن دارد.)
در دمای بسیار بالا الکترونها از هسته جدا می شوند و گاز به پلاسما تبدیل میشود. اغلب به این وضعیت `حالت چهارم ماده` میگویند. پلاسماهای همجوشی شرایطی را پدید میآورند که در آن عناصر سبک میتوانند ترکیب شوند و انرژی تولید کنند.
در یک وسیله توکامک از میدان مغناطیسی شدید برای محدود کردن و کنترل پلاسما استفاده میشود.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامهريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 2228
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!