مایع خون یا پلاسما، در کلیه‌ها تصفیه می‌شود و مواد زائد را از دست می‌دهد.
در حالت عادی، کلیه ها مانع خروج آلبومین ( نوعی پروتئین در خون )، از پلاسما به ادرار می‌شوند و ادرار عاری از پروتئین یا آلبومین است. البته در شرایط خاصی مثل ورزش سنگین یا وجود عفونت ادرار، مقدار کمی آلبومین در ادرار دفع می‌شود که معمولا توسط بدن جبران می‌شود.
وقتی دفع پروتئین از کلیه‌ها به میزان زیاد باشد، باعث کم شدن مقدار پروتئین در خون می‌شود و پلاسما از رگ‌ها بیرون می‌آید و بیمار ورم می‌کند.
قدم اول در بررسی بیماری که دچار دفع پروتئین است، اندازه‌گیری مقدار پروتئین در ادرار یک شبانه‌روز کامل است. در این حالت، بیمار صبح روز اول ادرارش را دور می‌ریزد و پس از آن تا 24 ساعت، یعنی تا صبح فردا، هر بار ادرارش را در ظرفی که از آزمایشگاه گرفته است، جمع می‌کند. صبح فردا، پس از جمع کردن ادرار ها، همه آن ها را به آزمایشگاه می‌برد.
برای بیماری که دچار ورم در تمام بدن شده، اگر آلبومین در ادرار 24 ساعته، بیشتر از 5/3 گرم باشد، بیماری نفروتیک (بیماری دفع شدید پروتئین از کلیه‌ها) را مطرح می‌سازد، که باید با روش‌های تشخیصی تکمیلی، نوع بیماری کلیه را مشخص ساخت.
وجود یا نبود گلبول‌های قرمز و گلبول‌های سفید در ادرار بیمارانی که پروتئین دفع می‌کنند، در تشخیص بیماری اهمیت دارد. در این شرایط بیماران باید به دکتر فوق تخصص بیماری‌های کلیه،برای اقدامات تکمیلی مراجعه کنند.
مهم‌ترین بیماری‌هایی که موجب دفع پروتئین از کلیه‌ها می‌شوند، شامل دیابت، فشار خون و بیماری‌های خودایمنی کلیه‌هاست.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 1819
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!