بسیاری از مواد شیمیائی مانند اسیدها و بازها(مانند مواد پاک کننده قوی) در اثر تماس با بدن می توانند باعث ایجاد آسیبهای جزئی یا شدید بافتی شوند.
سوختگی ناشی از مواد شیمیائی تا زمانی که بوسیله بافت غیر فعال شود یا خنثی گردد و یا با آب رقیق شود، ادامه یافته و به بدن آسیب می رساند. ممکن است روند سوختگی برای زمان طولانی بعد از تماس اولیه ادامه پیدا کند.
سوختگی های قلیائی جدی تر از سوختگی های اسیدی هستند. زیرا مواد قلیائی بیشتر در بدن نفوذ می کنند و مدت زمان بیشتری فعال باقی می ماند. در حالیکه مواد اسیدی پس از سوزاندن یک لایه از پوست و انعقاد پروتئینهای پوست بر روی لایه ای که خود تشکیل داده اند می مانند و در عمق بدن نفوذ نمی کنند.
اقدامات و کمکهای اولیه در تمام سوختگی ها (خواه اسیدی و خواه قلیائی) قسمت آلوده را با مقادیر زیاد آب بشوئید. در سوختگی های اسیدی و قلیائی آسیب عمدتاً ظرف ۳ دقیقه بعد از تماس مصدوم با ماده شیمیایی ایجاد می شود. بنابراین شستن قسمت سوخته مصدوم در اولین دقایق بعد از تماس آسیب را کاهش می دهد.
درآوردن لباسهای آلوده، امکان مواجه پوست با مواد شیمیایی جذب نشده را کاهش می دهد. این کار را زمانیکه در حال شستن سوختگیهای مصدوم هستید انجام دهید.
آب را بدون هیچ فشاری به کار ببرید زیرا فشار آب باعث نفوذ مواد شیمیایی به قسمتهای عمقی تر بافتها می شود. از آب روان استفاده کرده و بدن را با فشار کم و جریان ملایم به مدت زیاد شستشو دهید.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 1819
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!