برای پاسخ به این پرسش ابتدا باید ببینیم که چرا پرتون‌ها، الکترون‌های دارای بار مخالف را به هسته جذب نمی‌کنند؟ شاید فکر کنید که پاسخ آن مثل این پرسش باشد که چرا نیروی گرانشی سیاره‌ها را جذب خورشید نمی‌کند – یعنی چون الکترون‌ها دور هسته می‌چرخند. متاسفانه، این توصیف سیاره‌ای برای الکترون‌ها معتبر نیست.
وقتی هسته در سال 1911 کشف شد، دانشمندان می‌دانستند الکترون‌ها نمی‌توانند مثل زمین که به آرامی دور خورشید می‌گردد، دور هسته بچرخند. طبق فیزیک کلاسیک، الکترون حدودا پس از یک صد میلیونیم ثانیه با گسیل پرتوهای الکترومغناطیسی و در حرکتی مارپیچی جذب هسته می‌شود. بنابراین، نظریه جدیدی لازم بود.
این نظریه مکانیک کوانتومی نامیده شد. در توصیف حرکت الکترون ما هنوز از اصطلاح‌های قدیمی مدار و مداری استفاده می‌کنیم، گرچه اصلاح پوسته مناسب‌تر است که نشان می‌دهد الکترون‌ها در ناحیه‌ای کروی توزیع شده‌اند. امروزه، توجیه پایداری اتم به کمک سرشت موجی الکترون‌ها صورت می‌گیرد. الکترون دارای رفتار موجی و نیازمند مقدار معینی از فضاست که به طول موج آن مربوط می‌شود. در بررسی مکانیک کوانتومی دیده می‌شود. که اندازه اتم را مقدار کمینه «فضای حرکت» تعیین می‌کند که الکترون به آن نیاز دارد.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 2228
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!