لباس فضایی سیستم پیچیدهای از پوشاک، تجهیزات و سیستمهای زیست محیطی میباشد و به گونهای طراحی شده است تا بتواند فضانورد را راحت در محیط خشن فضا زنده نگه دارد.
انسان نمیتواند در فضا بدون لباس مناسب جان سالم بدر ببرد. فضانوردان هنگامی که داخل ایستگاه فضایی یا در شاتل مشغول کار و زندگی هستند، به پوشیدن لباس مخصوص نیازی ندارند و گذشته از نبود گرانش در داخل شاتل یا ایستگاه فضایی، آنها تفاوت دیگری را با زمین احساس نمی کنند. فضانوردان آنجا با لباسهای راحت و شلوار راحتی و اغلب بدون کفش هستند؛ اما هنگامی که یکی از آنها برای کار مجبور شود به بیرون از سفینه برود باید لباس فضایی بر تن کند.
اگر انسان بدون پوشش مخصوص وارد فضا شود ظرف پانزده ثانیه بیهوش میشود و مغز او در مدت چهار دقیقه نابود میشود. حداقل دما در یک روز سرد زمستان در مناطق مسکونی زمین ۲۰-۳۰ درجه زیر صفر است است، اما در فضا این دما میتواند به کمتر از ۱۰۰ درجه زیر صفر هم برسد؛ با وجود این اختلافات دمای فاحش، خیلی مهم است که فضانوردان لباس محافظ را قبل از خارج شدن از ایستگاه فضایی یا شاتل بپوشند.
•
در ماموریت آپولو فضانوردان بر روی ماه به خوبی آن که در فضا حرکت می کردند،میتوانستند راه بروند. لباسهای فضانوردی برای پیاده رویهای فضایی هم طراحی شده بودند. لباسهای فضانوردی ابتدایی که در زمان پرتاب موشک پوشیده می شدند، لباسهای کمکی مورد نیاز بودند که فشار را از بین می برد. لباسهای فضانوردی آپولو شامل این موارد می شدند:
• یک نایلون خنک کننده آبی به عنوان زیرپوش
• یک لباس چند لایه
• لایه درونی-نایلونی سبک وزن با سوراخ هایی بر روی آن
• لایه میانی- نایلون ورقه ورقه شده ازneoprene برای نگه داشتن فشار
• لایه بیرونی- نایلونی برای نگه داری لایههای دارای فشار زیرین
• پنج لایه ازMylar آلومینیومی بافته شده با چهار لایه ازDacron برای حفاظت از گرما
• دو لایه از Kapton برای محافظت بیش تر از گرما
• یک لایه از تفلون ورقه شده-نسوز- برای حفاظت از خراش
• یک لایه تفلون سفید-نسوز-
لباس فضانوردی دارای کفش، دستکش، کلاه برای ارتباطات و کلاه پلاستیکی کاملا تمیز-Helmet-است. در زمان پرتاب، اکسیژن و آب خنک کننده توسط فضاپیما تهیه می شود. برای پیاده روی فضایی فضانورد با یک جفت کفش، دستکش با سر انگشتهای لاستیکی، یک دست فیلتر یا کلاه آفتابگردان برای محافظت از نور آفتاب و یک کوله پشتی که اکسیژن، دستگاه دفع دی اکسید کربن و آب برای خنک کننده دارد، محافظت میشود کوله پشتی لباس فضانوردی وزنی معادل 82 کیلوگرم روی زمین و 14 کیلوگرم بر روی ماه دارد. لباسهای فضانوردی ابتدایی آپولو همچنین برای پیاده روی در ماموریت اسکای لاب Sky Labاستفاده شد. در اوایل پرواز شاتلهای فضایی فضانوردان لباسهای فضانوردی قهوه ای رنگی می پوشیدند. مانند ماموریتهای قبلی این لباس برای این مورد هم مورد استفاده قرار می گرفت که اگر فشار در کابین از بین رفت خطری متوجه فضانوردان نشود. طراحی این لباسها همچنین بسیار شبیه به طراحی لباسهای آپولو بود.
وقتی که پرواز شاتلها بیش تر جریان یافت، فضانوردان دیگر این نوع لباسها را در زمان پرتاب نپوشیدند. در عوض آن لباس ها، آنها لباس هایی با رنگ آبی روشن با چکمه هایی سیاه و یک کلاه ارتباطی -communications helmet- پلاستیکی سفید مقاوم و محکم میپوشیدند و این تمرین تا آن حادثه چالش برانگیز شاتل کلمبیا ادامه یافت بعد از آن حادثه ی پر انتقاد و چالش برانگیز، ناسا از تمام فضانوردان خواست در زمان پرتاب و برگشت به زمین لباسهای دارای فشار را بپوشند. این لباسهای نارنجی دارای فشار می باشند و به کلاه، کفش، دستکش، چتر نجات و محافظ جان که قابل باد شدن است، مجهزند. این لباسهای فضانوردی برای مواقع ضروری ایجاد شده اند .. برای مواقعی که فشار درون کابین از بین برود یا مجبور بشوند در ارتفاع بلند در زمان پرتاب یا برگشت به زمین به بیرون بپرند.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامهريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 2228
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!