عصر فضا( تاریخ علوم فضایی و سیر تحول) قسمت هشتم - قدم نهادن بر سطح ماه
تحقق رویای دوم: قدم نهادن بر سطح ماه
ناسا پس از انجام 4 مأموریت ناموفق پایونیر و انجام 9 مأموریت رنجر و 24 مأموریت لونا بالاخره مقدمات لازم برای سفر انسان به ماه را مهیا کرد. برای این کار ناسا مأموریت بلند پروازانه آپولو را تدارک دید که در هر مأموریت آن سه فضانورد حضور داشتند که یکی از آن ها با فضاپیمای فرماندهی به دور ماه گردش می کرد و دو فضانورد دیگر با فضاپیمای مه نشین بر روی ماه فرود می آمدند و پس از انجام مأموریت به فضاپیمای فرماندهی ملحق می شدند و به زمین باز می گشتند. آپولو-1 در 6 تیر ماه 1346، روی سکوی پرتاب منفجر شد و سه فضانورد آن به نام های ادوارد وایت، راجر چافی و ویرجیل گریسام در دم خاکستر شدند.
این حادثه دلخراش موجب شد تا 5 مأموریت بعدی آپولو تا حصول شرایط ایمنی لازم بدون سرنشین انجام شود. اما از آپولو 7 تا 10 به همراه فضانوردان پرتاب شدند که در طی مأموریت آن ها مراحل مختلف سفر به ماه را تمرین کردند.
سرانجام آپولو- 11 در ساعت 23:48: روز 29 تیر 1348 به وقت تهران در دریای آرامش به آرامی فرود آمد. نیل آرمسترانگ در ساعت 6:26 بامداد 30 تیر به وقت تهران، در شرایطی که شدت ضربان قلبش به 156 بار در دقیقه رسیده بود، تبدیل به نخستین انسانی شد که بر سطح دنیایی جز زمین گام نهاده بود.
سرانجام انسان به ماه رسید و نیل آرمسترانگ و ادوین آلدرین با طمأنینه و اضطراب زیادی بر سطح ماه گام نهادند. نیل آرمسترانگ در لحظه تاریخی قدم گذاشتن بر سطح ماه که میلیون ها نفر به طور مستقیم آن را از تلویزیون می دیدند، جمله ای را گفت که برای همیشه در تاریخ اکتشافات بشر جاودان شد: `این قدم کوچکی برای من و گامی بزرگ برای بشریت است.`
فضاپیمای آپولو-11 با موشک ساترن-5 به فضا رفت. ساترن-5 حدود 111 متر ارتفاع داشت (به بلندی حدود یک چهارم برج میلاد در تهران!) و با 2500 تن سوخت از اکسیژن مایع، هیدروژن مایع و نفت سفید. در مأموریت آپولو-11، مایکل کالینز با کپسول فرماندهی به دور ماه می گشت، در حالی که ادوین آلدرین و نیل آرمسترانگ بر سطح ماه فرود آمدند. جالب است بدانید درست در لحظات فرود آپولو-11، فضاپیمای لونا-15 شوروی هم درارتفاع کم به دور ماه می گشت تا بر سطح آن فرود آید، ولی در دریای بحران ها سقوط کرد!
با مأموریت آپولو-12 سفر به ماه ادامه یافت، اما در آپولو-13 بروز انفجار در یکی از مخازن اکسیژن مایع منجر به بازگشت به زمین شد. آپولو-14 موفق بود و با آپولو-15 یک خودرو تاشو برقی به ماه رفت که فضانوردان با آن در ماه چند کیلومتری از مه نشین دور شدند. آپولو-16 و 17 آخرین سفرهای انسان به ماه بودند و در جریان این سفرها 12 انسان به ماه سفر کردند.
دیوید اسکات سرنشین آپولو 15 به بینندگان تلویزیون در ساسر جهان نشان می دهد که گالیله درست می گفته است: «نیروی جاذبه تمام اجسام را بدون توجه به وزنشان با سرعت یکسانی به سوی خود می کشد». او برای اثبات این موضوع یک چکش و یک پر را همزمان با هم رها کرد. چون در ماه جو وجود ندارد که بتواند سرعت سقوط اجسام را تغییر دهد، هر دو جسم همزان با هم به سطح ماه رسیدند.
سرنشینان مأموریت آپولو پیش از فرود برماه سیاره آبی زیبا و زنده ای را بر فراز دنیایی مرده و خاموش دیدند. آین سیاره آبی همان زمین، سکونتگاه دائمی بشر بود و ماه، آن دنیای ساکن و مرده.
پس از مأموریت های آپولو ماجرای سفر به ماه به دلایل گوناگون تا امروز تکرار نشده است که از مهم ترین آن ها هزینه های سرسام آور چنین سفرهایی است. در واقع دانشمندان تصمیم گرفتند روی پروژه های روبوتیک و بدون سرنشین متمرکز شوند تا با هزینه کمتری پروژه های بیشتری انجام دهند، هر چند به نظر می رسد که به زودی شاهد رقابت هایی برای فتح مجدد ماه، این بار میان کشورهای آسیایی همچون چین و هند و ژاپن خواهیم بود.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامهريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!