طب گیاهی بخش وسیعی از طب بومی و سنتی هر منطقه از دنیا را شامل می‌شود و محور اصلی هامیوپاتی (Homeopathy) و درمان‌های طبیعی (Naturopathy) است. سازمان بهداشت جهانی (WHO) در یکی از گزارش‌های خود اعلام کرده است که 119 داروی شیمیایی مشتق‌شده از گیاهان وجود دارد. در حدود 74 درصد از آنان در طب جدید با همان مقاصد درمانی تجویز می‌شوند که نیاکان ما در هزاران سال قبل به‌طور تجربی آموخته بودند. بنابراین ، با وجود پیشرفت‌های فراوان طب مدرن ، هنوز هم بسیاری از مردم جهان برای درمان بیماری‌های خود به داروهای گیاهی رو می‌آورند.
زندگی امروز ما با زندگی گذشتگانمان بسیار متفاوت است. گاه برای درمان بیماری‌های بسیار جزئی به پزشک متخصص مراجعه می‌کنیم و گاه خودسرانه از داروهای با قدرت اثر بالا و عوارض جانبی فراوانی استفاده می‌کنیم. برخی از اوقات ، به درمان سطحی بیماری و از بین رفتن علائم ظاهری آن موقتاً بسنده می‌کنیم و با قطع زودهنگام داروها ، عود مجدد آن را باعث می‌شویم. آنتی‌بیوتیک‌های کارآمد دهه‌های قبل دیگر قادر به برطرف کردن عفونت‌های سادة امروز نیستند. طب مدرن بسیار پیچیده و پرهزینه است.
با گسترش فرهنگ احترام به طبیعت و گرایش مجدد مردم به روش‌های درمانی ساده و طبیعی ، شرکت‌های داروسازی بزرگ دنیا تحقیقات علمی وسیعی را در زمینة طب گیاهی انجام داده‌اند. بی‌شک ، هر دو شاخة طب قدیم و طب جدید ارزش فراوانی دارند و استفادة به‌موقع متخصصان و صاحب‌نظران از هر یک از آلام و رنج‌های جسمانی و روانی انسان‌ها می‌کاهد.
امتیاز: 0.00
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
ارسال ها: 1188
شما باید یک عنوان و متن وارد کنید!