وقتی
هارون متوجه جایگاه حساس امام موسی کاظم در جامعه اسلامی شد، برای دستگیری او و کنترل امور، شخصاً به میدان آمد. او پس از انجام
حج به
مدینه آمد و برای صحنهسازی و مقدّسنمایی کنار قبر
رسول خدا رفت و گفت:«ای پیامبر! من بابت کاری که انجام خواهم داد، از شما معذرت میخواهم. تصمیم گرفتهام موسی بن جعفر را زندانی کنم چرا که میان امت تو تفرقه انداخته و میخواهد خون به پا کند.»
سپس دستور داد امام را دستگیر کنند و دو محمل سرپوشیده به راه اندازند؛ یکی به سوی
بصره و دیگری به سمت
کوفه برود تا مردم متوجه نشوند امام به کجا منتقل میشود.
و به این ترتیب، حبس و شکنجه و تبعیدهای مکرر امام هفتم آغاز شد و سرانجام با شهادت مظلومانهی او به پایان رسید.
منابع:
بحار الانوار، ج 48، ص 232، ح 38 از غیبت شیخ طوسی/ منتهی الامال باب نهم فصل 5.
مراجعه شود به:
تلاش خلفای عباسی در مقابله با امام موسی کاظم علیه السلام
مخفی کردن شهادت امام کاظم علیه السلام