با توجه به روایات اسلامی،
رجعت جنبه همگانی ندارد بلکه مخصوص مؤمنان صالحی است که در درجات متعالی ایمان قرار دارند، و نیز کفار و طاغیان ستمگری که به اوج تباهی و شرارت رسیده‌اند.
چنین به نظر می‌رسد که بازگشت مجدد این دو گروه به زندگی دنیا به منظور تکمیل حلقه تکامل گروه اول و چشیدن کیفر دنیوی گروه دوم است. به عبارت دیگر گروهی از مؤمنان خالص که در مسیر تکامل معنوی خود با موانعی در زندگی رو به رو شده اند و تکامل آنها ناتمام مانده است، بنا بر حکمت الهی، به این جهان بازخواهند گشت و به تکامل خویش ادامه خواهند داد، شاهد و ناظر حکومت جهانی حق و عدالت خواهند بود و در بنای این حکومت شرکت خواهند جست.
از سوی دیگر نیز گروهی از منافقان و جبّاران، علاوه بر کیفر خاص خود در
روز قیامت، باید مجازات هایی نیز نظیر آنچه اقوام سرکش‌ای مانند
فرعونیان و
عاد و
ثمود و
قوم لوط دیدند در این جهان ببینند.
و تنها راه تحقق این دو امر،
رجعت است.
منابع :
تفسیر نمونه، ج 559