((حضرت امام رضا علیه السلام)) پس از وداع با قبر مطهّر ((حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله|رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم ))به طرف ((مکه|مکه مکرمه ))حرکت نمود، در این قسمت از سفر ((حضرت امام محمد جواد علیه السلام|حضرت امام محمد تقی )) فرزند آن حضرت هم حضور داشت.

حضرت امام رضا علیه السلام طواف ((بیت الله الحرام - کعبه، خانه خدا|خانه خدا ))را انجام داد و در پشت ((مقام ابراهیم|مقام ابراهیم ))نماز گزارد، حضرت جواد علیه السلام که کودکی هفت ساله بود، بعد از طواف خود به طرف ((حجر اسماعیل )) رفت و در آنجا نشست.

مدتی نسبتاً طولانی گذشت و حضرت همانجا نشسته بود. یکی از یاران امام رضا علیه السلام به نام ((موفق)) پیش رفت و به امام جواد علیه السلام عرض کرد: « فدایت شوم! بلند شوید تا برویم.» حضرت فرمود : « من فعلاً نمیخواهم از اینجا بلند شوم تا خداوند چه خواهد!» این جمله را فرمود و در صورت مبارکش یک دنیا غم و اندوه نشست.

موفق خدمت حضرت رضا علیه السلام رفت و جریان نیامدن امام جواد را به آن حضرت گزارش داد، حضرت امام رضا علیه السلام برخاستند نزد فرزندشان رفتند و فرمودند: « ای فرزند دلبندم! بلند شو تا برویم.» امام جواد علیه السلام عرض کرد: « پدرجان! چگونه برخیزم در حالی که دیدم شما آن چنان وداعی با خانه خدا کردید که گویی دیگر بر نخواهید گشت. »

منابع: بحار الانوار، ج 49، ص 120، ح 6. از کشف الغمه، ج 3، ص 215.

مراجعه شود به:
((دعوت حضرت به خراسان))