تاریخچه ی:
وداع امام رضا علیه السلام با کعبه
تفاوت با نگارش: 1
| | + | ((حضرت امام رضا علیه السلام)) پس از وداع با قبر مطهّر ((حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله|رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم)) به طرف ((مکه|مکه مکرمه)) حرکت نمود. در این قسمت از سفر ((حضرت امام محمد جواد علیه السلام|امام جواد)) هم حضور داشت. |
| | + | امام رضا علیه السلام طواف ((بیت الله الحرام - کعبه، خانه خدا|خانه خدا)) را انجام داد و در پشت ((مقام ابراهیم|مقام ابراهیم)) نماز گزارد. امام جواد علیه السلام که کودکی هفت ساله بود، بعد از طواف به طرف ((حجر اسماعیل)) رفت و در آنجا نشست. |
| | + | مدتی نسبتاً طولانی گذشت. یکی از یاران امام رضا علیه السلام به نام ((موفق)) پیش رفت و به امام جواد علیه السلام عرض کرد:« فدایت شوم! بلند شوید تا برویم.» |
| - | حضرت امام را علیه الم پ ا ودا ا بر مّر ((ضرت مم مفی ی الله یه و ه|سو خدا لی الل یه و م )) رف ((مکه|مکه مرمه ))حرکت نمو، در ای سم ز ف ((ر مام ممد جواد علیه السلام|ضر اا مد ی )) ند ن ر ه ور اشت. |
+ | امام فرمو:« من فعلاً نمیخواهم از ایا بلن شوم؛ ا خداون چه خواهد!» این مله ا رمو در ورت مک یک یا و دوه نست.
موق خدمت حضرت رضا لیه السلا ت و مجرای یاد ام د را به امام زارش داد. حضرت امم رضا علی اسلام ند فزندش ف و فمو:« ای فرند لبندم! بلند شو تا برویم.»
امم جواد علیه السلام رض کر:« درجا! چگنه رخیزم در ای که دید م چنان وداعی ا خانه ا کرید که گیی یگ بر نواهید گشت.» |
| - | حضرت امام ضا علیه السلام طواف ((بی الله الحرا - کعبه، خان خدا|خانه خدا ))ر انجام اد و در پشت ((مقام ابراهم|مقام براهیم ))نماز گزارد، حضرت جواد علیه اللام که کوکی هفت ساله د، بعد از طواف خود به رف ((حجر سماعل )) فت و در آنجا نشست. |
+ | !مناع: />*باراانار ج 49، 120، ح 6. ا کف اله ج 3، 215. |
| - | مدتی نسبتاً طولانی گذشت و حضرت همانجا نشسته بود. یکی از یاران امام رضا علیه السلام به نام ((موفق ))پیش رفت و به امام جواد لیه السلام عرض کرد: « فدایت شوم! بلند شوید تا برویم.» حضرت فرمود : « من فعلاً نمیخواهم از اینجا بلند شوم تا خداوند چه خواهد!» این جمله را فرمود و در صورت مبارکش یک دنیا غم و اندوه نشست.
موفق خدمت حضرت رضا عیه السلام رفت و جریان نیامن امام جواد را به آن ضرت گزارش داد، حضرت امام رضا علیه السلام برخاستند نزد فرزندشان رفتند و فرمودند: « ای فرزند دلبندم! بلند شو تا برویم.» امام جواد علیه السلام عرض کرد: « پدرجان! چگونه برخیزم در حالی که دیدم شما آن چنان وداعی با خانه خدا کردید که گویی دیگر بر نخواهید گشت. »
منابع: بحار الانوار، ج 49، ص 120، ح 6. از کشف الغمه، ج 3، ص 215.
مراجعه شود به:
((دعوت حضرت به خراسان)) |
+ | !مراجعه شود ه:
*((دعت ممون ز حضرت رضا علیه السلام به خراسان)) |
