امام صادق علیه السلام می فرماید:
روز قیامت، گروهی سوار بر مرکب هایی از نور وارد صحرای محشر می‌شوند و با صدای بلند می‌گویند:« سپاس خداوندی را که وعده‌ای که به ما داد، راست بود و زمین را میراث ما قرار داد. اکنون در هر جا از بهشت که بخواهیم منزل می‌گزینیم.»
در این هنگام مردم می گویند:« اینها پیامبران هستند.»
ولی از سوی خداوند متعال ندا می آید که:« نه، اینها شیعیان علی بن ابیطالب هستند. آنان بندگان برگزیده و بهترین مخلوقات من هستند. »
مردم می‌گویند:« خدایا، اینها چه کرده‌اند که به این مقام و درجه رسیده‌اند؟ »
دوباره از سوی خداوند متعال ندا می رسد که:« اینان در دست راست انگشتر می کردند، پنجاه و یک رکعت نماز (جمیع نمازهای واجب و مستحب در یک شبانه روز ) می گزاردند، به تهیدستان غذا می دادند، پیشانی بر خاک می‌مالیدند و در نماز «بسم الله الرحمن الرحیم» را با صدای بلند می گفتند.»

منابع:

• بحارالانوار، ج40، ص 78 ------ فردوس الاخبار
• بحارالانوار، ج 36، ص69، حدیث 16 ------ کنزالکراجکی

امام صادق علیه السلام می فرماید: روز قیامت گروهی که بر مرکب هایی از نور سوارند، می آیند در حالی که با صدای بلند می گویند: « حمد برای خداوندی است که وعده ای که به ما داد، راست بود و زمین را میراث ما قرار داد و در بهشت هر کجا که بخواهیم منزل می گزینیم».

در این هنگام حاضران در صحنه می گویند: این گروه پیامبران است ولی از سوی خداوند متعال ندا می آید، که اینان، شیعیان علی بن ابی طالب هستند، آنان بندگان برگزیدة من و بهترین مخلوقات من هستند.

حاضران در عرصه قیامت می گویند: ای خدای ما، ای سیّد ما، با چه کاری اینان به این مقام و درجه رسیده اند؟

دو مرتبه از سوی خداوند متعال ندا می رسد که اینان در دست راست انگشتر می کردند و پنجاه و یک رکعت نماز می گزاردند «عدد رکعات نمازهای واجب و نافله «مستحب» در شبانه روز ) و به تهیدست غذا می دادند و پیشانی در خاک می مالیدند و بسم الله الرحمن الرحیم را بلند می گفتند.

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود: ای علی، بدرستی که خداوند عزیز و با عظمت ترا و فرزندانت و خانواده ات و شیعیانت و دوستان شیعیانت را آمرزیده است.

منابع:

بحارالانوار، ج40، ص 78 ----------- فردوس الاخبار

بحارالانوار، ج 36، ص69، حدیث 16 ----------- کنزالکراجکی