جهمیه به پیروان جهم بن صفوان می گویند وی مکتبی را پایه ریزی کرد و در اواخر دوران ((بنی امیه)) کشته شد، جهمیه سرسخترین گروه جبریه هستند؛ چرا که به جبر خالص اعتقاد دارند و انسان را همچون جمادات بی اختیار می دانند، گروه های دیگر جبریه تا اندازه ای به اراده آدمی و نقش آن اعتقاد دارند، ولی جهمیه هیچ نقشی برای اراده آدمی قائل نیستند به اعتقاد آنان ثواب و عقاب نیز جبری است و ((بهشت|بهشت)) و ((جهنم)) پس از وارد شدن اهلشان نابود می شوند و جز خدا کسی باقی نخواهد ماند.

جهمیه همانند ((معتزله)) آوردن هر صفتی را برای خداوند، که مخلوقات نیز به آن وصف می شوند، موجب ((تشبیه)) می دانند و هر نوع صفتی را از خداوند نفی می کنند.
یکی از گمراهانه ترین عقاید جهمیه این است که ایمان را تنها به معرفت خداوند می دانند و هیچ چیز دیگری را به عنوان شرط ایمان نمی پذیرند.

مراجعه شود به:
((آزادی و اختیار انسان))