تاریخچه ی:
فرقه جهمیه
جهمیه به پیروان جهم بن صفوان می گویند وی مکتبی را پایه ریزی کرد و در اواخر دوران ((بنی امیه ))کشته شد، جهمیه سرسخترین گروه جبریه هستند؛ چرا که به جبر خالص اعتقاد دارند و انسان را همچون جمادات بی اختیار می دانند، گروه های دیگر جبریه تا اندازه ای به اراده آدمی و نقش آن اعتقاد دارند، ولی جهمیه هیچ نقشی برای اراده آدمی قائل نیستند به اعتقاد آنان ثواب و عقاب نیز جبری است و ((بهشت|بهشت ))و ((جهنم ))پس از وارد شدن اهلشان نابود می شوند و جز خدا کسی باقی نخواهد ماند.
جهمیه همانند ((معتزله ))آوردن هر صفتی را برای خداوند ،که مخلوقات نیز به آن وصف می شوند، موجب ((تشبیه ))می دانند و هر نوع صفتی را از خداوند نفی می کنند.
یکی از گمراهانه ترین عقاید جهمیه این است که ایمان را تنها به معرفت خداوند می دانند و هیچ چیز دیگری را به عنوان شرط ایمان نمی پذیرند.