((حضرت امام حسین علیه السلام|امام حسین علیه السلام)) در « بیضه » اصحاب ((حر بن یزید ریاحی|حر بن یزید)) را مخاطب قرار داد و بعد از حمد و ثنای الهی فرمود: « ای مردم! ((حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله|رسول خدا)) فرمود: هر کس سلطان ستم پیشه ای را که محرمات الهی را حلال و پیمان خداوندی را شکسته و با سنت من مخالفت کرده و ستم بر بندگان خدا روا داشته باشد، تائید کند و به انکار او برنخیزد، جایگاهش آتش و عذاب الهی است.

بنی امیه به فرمان ((ابلیس|شیطان)) از اطاعت خدا سرپیچی نمودند و فساد کردند، حدود خدا را اجرا نکرده و ((بیت المال)) را منحصر به خود ساختند. حرام خدا را حلال و حلال خدا را حرام کردند و من سزاوارترین مردم هستم به نهی کردن و باز داشتن آنها از این گونه اعمال زشت و نکوهیده و شما به من نامه ها نوشتید و فرستادگان خود را نزد من فرستادید و گفتید که با من ((بیعت)) کرده اید و مرا در این قیام تنها نمی گذارید!

اکنون اگر بر بیعت و پیمان خود پایدارید که راه صواب هم همین است من که حسین پسر علی و فرزند ((حضرت فاطمه زهرا علیهاسلام|فاطمه دختر رسول خدا)) هستم، با شماییم و خاندان من با خاندان شما خواهد بود. و من پیشوایی شما را می پذیرم و اگر چنین نکنید و بر عهد خود استوار نباشید و پیمانی را که بسته اید بشکنید و بیعت با مرا نادیده بگیرید، به جان خودم قسم که از شما عجیب نیست؛ چرا که با پدر و برادر و پسر عمویم ((مسلم بن عقیل|مسلم)) همین گونه رفتار کردید.

هر کس فریب شما را بخورد، مردی نا آزموده است. شما از بخت خود روی گردان شدید و بهره خود را از دست دادید، هر کس پیمان شکند از زیان پیمان شکنان برخوردار خواهد بود و خداوند به زودی مرا از شما بی نیاز خواهد کرد و السلام علیکم و رحمةالله و برکاته ».

!منابع:
*قصه کربلا، ص 197.

!مراجعه شود به:
*((درگیری امام حسین علیه السلام و یارانش هنگام خروج از مکه))