امام حسین علیه السلام در« بیضه» اصحاب حر بن یزید را مخاطب قرار داد و بعد از حمد و ثنای الهی فرمود: « ای مردم! رسول خدا فرمود: هر کس سلطان ستم پیشه ای را که محرمات الهی را حلال و پیمان خداوندی را شکسته و با سنت من مخالفت کرده و ستم بر بندگان خدا روا داشته باشد، تائید کند و به انکار او برنخیزد، جایگاهش آتش و عذاب الهی است.

بنی امیه به فرمان شیطان از اطاعت خدا سرپیچی نمودند و فساد کردند، حدود خدا را اجرا نکرده و بیت المال را منحصر به خود ساختند. حرام خدا را حلال و حلال خدا را حرام کردند و من سزاوارترین مردم هستم به نهی کردن و باز داشتن آنها از این گونه اعمال زشت و نکوهیده و شما به من نامه ها نوشتید و فرستادگان خود را نزد من فرستادید و گفتید که با من بیعت کرده اید و مرا در این قیام تنها نمی گذارید!

اکنون اگر بر بیعت و پیمان خود پایدارید که راه صواب هم همین است من که حسین پسر علی و فرزند فاطمه دختر رسول خدا هستم، با شماییم و خاندان من با خاندان شما خواهد بود. و من پیشوایی شما را می پذیرم و اگر چنین نکنید و بر عهد خود استوار نباشید و پیمانی را که بسته اید بشکنید و بیعت با مرا نادیده بگیرید، به جان خودم قسم که از شما عجیب نیست؛ چرا که با پدر و برادر و پسر عمویم مسلم همین گونه رفتار کردید.

هر کس فریب شما را بخورد، مردی نا آزموده است. شما از بخت خود روی گردان شدید و بهره خود را از دست دادید، هر کس پیمان شکند از زیان پیمان شکنان برخوردار خواهد بود و خداوند به زودی مرا از شما بی نیاز خواهد کرد و السلام علیکم و رحمةالله و برکاته ».

منابع: قصه کربلا، ص 197.

مراجعه شود به:

درگیری هنگام خروج از مکه