تاریخچه ی:
تسبیح پیامبر اکرم و امام علی علیه السلام پیش از ولادت
((انس بن مالک|انس بن مالک )) از ((حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله|رسول خدا صلی الله علیه و آله)) روایت می کند که میفرمود:
«من و ((حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام|علی))، دو هزار سال قبل از خلقت آدم، بر طرف راست عرش، خداوند را تسبیح میکردیم. وقتی خداوند آدم را آفرید، ما را در صلب او قرار داد و پیوسته از صلبها و رحمهای پاک منتقل شدیم تا این که به صلب ((عبدالمطلب|عبدالمطلب ] رسیدیم .
آنگاه خداوند ما را دو قسمت کرد؛ نیمی را در صلب ««عبدالله بن عبدالمطلب|عبدالله ))و نیم دیگر را در صلب ((ابوطالب|ابوطالب ))نهاد؛ سپس نبوت و رسالت را در من قرار داد و وصایت (جانشینی) و داوری را در علی.
آنگاه برای ما دو نام برگزید که از نامهای خودش گرفته بود ـ نام پروردگار، محمود است و و من محمد هستم؛ نام دیگرش العلی است و علی همنام اوست.»
رسول خدا صلی الله علیه و آله در روایت دیگری میفرماید:« هنگامی که من و علی در صلب پدرانمان بودیم، هر گاه پدر و عمویم (ابوطالب پدر علی علیه السلام) میان گروهی از قریش مینشستند، به دلیل نور وجود ما، صورتهاشان درخشندگی بخصوصی داشت و حیوانات،حتی درندگان بر آن دو سلام میکردند.»
منابع:
بحارالانوار، ج 19، ص 31، حدیث 28 --------- امالی شیخ صدوق