تاریخچه ی:
امام علی علیه السلام و قتل عمرو بن عبدود در جنگ خندق
تفاوت با نگارش: 1
| - | در ((جنگ خندق و قتل قهرمان کفار|جنگ خندق )) پنج نفر از قهرمانان سپاه کفر به نامهای ((عمرو بن عبدود|عمرو بن عبدود ))، ((عکرمه بن ابی جهل|عکرمه بن ابی جهل ))، هبیره بن وهب، نوفل بن عبدالله و ضرار بن خطاب از خندق عبور کردند. نقطه توقف این پنج قهرمان که برای جنگهای تن به تن آمده بودند میان خندق و ((سلع|کوه سلع )) (مرکز سپاه اسلام) بود.
عمروبن عبدود با حضور در میدان کارزار، مبارز طلبید. نعرههای مستانهاش در سراسر میدان طنین افکنده و لرزه بر شنوندگان انداخته بود. مسلمانان سکوت کرده بودند و همین، بر کبر و نخوت او افزوده بود. عمرو فریاد میزد:« مدعیان بهشت کجایند؟ مگر شما مسلمانان نمیگویید که کشتگان شما در بهشت و کشتههای ما در دوزخند؟ آیا یک نفر از شما حاضر نیست مرا در دوزخ بفرستد و یا من او را روانه بهشت سازم؟ من از داد زدن و مبارزه طلبیدن خسته شدم و صدایم گرفت!»
رسول خدا فرمود:«یک نفر برخیزد و شر این مرد را از سر مسلمانان قطع کند.» اما هیچ کس جز علی علیه السلام اعلام آمادگی نکرد. پیامبر شمشیر خود را به علی علیه السلام داد و عمامه مخصوصش را بر سر او بست و در حق او چنین دعا کرد:« خداوندا، علی را از هر گونه بدی محافظت فرما! پروردگارا، در روز بدر، عبیده بن حارث و در جنگ احد، ((حمزه|حمزه ))، شیر خدا،از من گرفته شد. پروردگارا، علی را از گزند دشمن حفظ بفرما!»
آنگاه پیامبر این آیه را خواند:« رب لا تذرنی فردا و انت خیرالوارثین» (بار خدایا مرا تنها مگذار؛ و تو بهترین وارثی)
عاقبت، وقتی علی علیه السلام در برابر عمرو بن عبدود قرار گرفت، پیامبر خدا فرمود:« تمام ایمان در مقابل تمام شرک قرار گرفت.»
علی علیه السلام در حالیکه صورت خود را پوشیده بود، به عمرو بن عبدود فرمود:« عجله نکن! آن کس که در مقابل زورمندی تو کم نمیآورد، به میدان آمد.»
عمرو از او پرسید:« تو کیستی؟»
علی علیه السلام پاسخ داد:« علی فرزند ابو طالب.»
عمرو گفت:« با پدرت سابقه دوستی دارم و خون تو را نمیریزم.» ولی این بهانهای بیش نبود زیرا او شجاعت علی را در جنگهای قبل دیده بود و نمیخواست با او روبرو شود.
علی علیه السلام به عمرو پیشنهاد داد مسلمان شود ولی او نپذیرفت، بعد پیشنهاد داد بدون جنگ از معرکه بیرون رود، ولی عمرو باز هم نپذیرفت.
سپس پیشنهاد داد عمرو هم مثل او از اسب پیاده شود؛ عمرو پذیرفت. جنگ تن به تن آغاز شد. تا اینکه یک ضربه شمشیر عمرو، سپر و کلاهخود علی علیه السلام را شکافت و سر او را شکست. علی علیه السلام نیز از فرصت استفاده کرد و با ضربهای به پای حریف، او را نقش زمین ساخت.
پیامبر خدا درباره ارزش کار امیر المومنین فرمود: (ضربت علی در روز خندق از تمام اعمال محمد برتر است زیرا باعث ذلت همه مشرکان و عزت همه مسلمانان شد) |
+ | در ((جنگ خندق و قتل قهرمان کفار به دست امام علی علیه السلام|جنگ خندق)) پنج نفر از قهرمانان سپاه کفر به نامهای ((عمرو بن عبدود|عمرو بن عبدود))، ((عکرمه بن ابی جهل|عکرمه بن ابی جهل))، هبیره بن وهب، نوفل بن عبدالله و ضرار بن خطاب از خندق عبور کردند. نقطه توقف این پنج قهرمان که برای جنگهای تن به تن آمده بودند میان خندق و ((سلع|کوه سلع)) (مرکز سپاه اسلام) بود. |
| - | مراعه شود به:
<BR>((ارزش کار علی علیه السلام در جنگ خندق از زبان پیامبر صلی الله علیه وله)) |
+ | عمرو بن عبدود با ضور در میدان کارزار، مبارز طلبید. نعرههای مستانهاش در سراسر میدان طنین افکنده و لرزه بر شنوندگان انداخته بود. مسلمانان سکوت کرده بودند و همین، بر کبر و نخوت او افزوده بود. عمرو فریاد میزد:« مدعیان بهشت کجایند؟ مگر شما مسلمانان نمیگویید که کشتگان شما در بهشت و کشتههای ما در دوزخند؟ آیا یک نفر از شما حاضر نیست مرا در دوزخ بفرستد و یا من او را روانه بهشت سازم؟ من از داد زدن و مبارزه طلبیدن خسته شدم و صدایم گرفت!»
<br />رسول خدا فرمود:« یک نفر برخیزد و شر این مرد را از سر مسلمانان قطع کند.» اما هیچ کس جز ((حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام|علی علیه السلام)) اعلام آمادگی نکرد. پیامبر شمشیر خود را به علی علیه السلام داد و عمامه مخصوصش را بر سر او بست و در حق او چنین دعا کرد:« خداوندا، علی را از هر گونه بدی محافظت فرما! پروردگارا، در روز بدر، عبیده بن حارث و در ((جنگ احد))، ((حمزه|حمزه))، شیر خدا، از من گرفته شد. پروردگارا، علی را از گزند دشمن حفظ بفرما!»
آنگاه پیامبر این آیه را خواند:« رب لا تذرنی فردا و انت خیرالوارثین » (بار خدایا مرا تنها مگذار؛ و تو بهترین وارثی)
عاقبت، وقتی علی علیه السلام در برابر عمرو بن عبدود قرار گرفت، پیامبر خدا فرمود:« تمام ایمان در مقابل تمام شرک قرار گرفت.»
علی علیه السلام در حالیکه صورت خود را پوشیده بود، به عمرو بن عبدود فرمود:« عجله نن! آن کس که ر مقابل زورمندی تو کم نمیآورد، به میدان آمد.»
عمرو از او پرسید:« تو کیستی؟»
علی علیه السلام پاسخ داد:« علی فرزند ((ابوطالب)).»
عمرو گفت:« با پدرت سابقه دوستی دارم و خون تو را نمیریزم.» ولی این بهانهای بیش نبود زیرا او شجاعت علی را در جنگهای قبل دیده بود و نمیخواست با او روبرو شود.
علی علیه السلام به عمرو پیشنهاد داد مسلمان شود ولی او نپذیرفت، بعد پیشنهاد داد بدون جنگ از معرکه بیرون رود، ولی عمرو باز هم نپذیرفت.
سپس پیشنهاد داد عمرو هم مثل او از اسب پیاده شود؛ عمرو پذیرفت. جنگ تن به تن آغاز شد. تا اینکه یک ضربه شمشیر عمرو، سپر و کلاهخود علی علیه السلام را شکافت و سر او را شکست. علی علیه السلام نیز از فرصت استفاده کرد و با ضربهای به پای حریف، او را نقش زمین ساخت.
پیامبر خدا درباره ارزش کار امیر المومنین فرمود: (ضربت علی در روز خندق از تمام اعمال امت محمد برتر است زیرا باعث ذلت همه مشرکان و عزت همه مسلمانان شد)
!منابع:
*سیره ابن هشام، ج3، ص235
*مغازی وقدی، ج2، ص471
*فروغ ابدیت، ج2، ص544
*بحارالانوار، ج20، ص215
!مراجعه شود به:
*((تقدیر پیامبر اکرم از علی علیه السلام در جنگ خندق)) |
