یکی از افتخارات شیعه این است که همیشه در مقابل دشمنان ولایت با سلاح استدلال و منطق و با شمشیر برهان به میدان بحث و گفتگو آمده و در طول تاریخ با هر فرقه و مسلکی حاضر به مناظره شده است. شیعیان حتی از بزرگترین علما و ماهرترین جدالگران غیرشیعی ابداً هراسی در دل ندارند و این امر بر خود مخالفین روشن است. لذا بسیاری از دشمنان شیعه، جوانان ِ مکتب خود را از بحث با علمای شیعه بر حذر می‌دارند و این خود بهترین دلیل بر بطلان راه آنها و حقّانیت مذهب شیعه است.
علمای شیعه حاضرند تمام استدلالات خود را بر اساس منطق و فلسفه و عقل بیان کنند و در بحث با فرقه ای از فرقه‌های اسلام، حاضرند فقط از قرآن و کتاب‌های مورد قبول خودشان استفاده کنند؛ و این خصوصیتی است که هیچ فرقه دیگری دارای آن نیست. موارد زیادی از بحث‌های استدلالی اهل تشیّع با اهل تسنّن در کتاب‌های تاریخی به ثبت رسیده است.
شیعه امیرالمؤمنین مانند خود علی (علیه السلام) است که فرمود:«اگر قرار باشد به تخت استدلال تکیه بزنم، با یهودیان به تورات و با مسیحیان به انجیل استدلال می‌کنم.»
شیعیان نیز به پیروی از امام خود، اعلان می کنند که با تمام گروه‌ها و فرقه‌های مسلمان و غیر مسلمان حاضر به بحث و استدلال هستند و با دلیل و منطق، ثابت می‌کنند که تنها راه صحیح، تشیع و پیروی از امیرالمؤمنین علی علیه السلام است.

یکی از افتخارات شیعه این است که همیشه در مقابل دشمنان ولایت با سلاح استدلال و منطق و با شمشیر برّان برهان به میدان بحث و گفتگو آمده و در طول تاریخ از اول اسلام تاکنون با هر فرقه و مسلکی حاضر به مناظره شده است واز بزرگترین گویندگان و علماء و یا از ماهرترین جدالگران غیرشیعی ابداً هراسی در دل ندارد و این امر بر خود مخالفین روشن است. لذا افراد خود، مخصوصاً جوانان خود را از بحث با علمای شیعه بر حذر می دارند و این خود بهترین دلیل بر بطلان راه آنها و حقّانیت مذهب شیعه است.

علماء شیعه حاضرند تمام استدلالات خود را بر اساس منطق و فلسفه و عقل استوار کنند و اگر با فرقه ای از فرقهای اسلام بحث کردند، حاضرند فقط از قرآن و کتابهای مورد قبول خودشان استفاده کنند و این خصوصیتی است که هیچ فرقه دیگری دارای آن نیست. تاریخ بحثهای استدلالی و شیرینِ اهل تشیّع با اهل تسنّن در کتابهای فراوان به ثبت رسیده و نمونهای فراوانی را حتی به چشم خود دیدهایم.

شیعه یعنی پیرو و دنبالرو و همراه. شیعه امیرالمؤمنین مانند خود علی (علیه السلام) است که فرمود: « اگر قرار باشد که به تخت استدلال تکیه بزنم، با یهودیان به تورات و با مسیحیان به انجیل استدلال میکنم.شیعه به پیروی از آن حضرت اعلان میکند که با تمام گروها و فرقهای از مسلمان و غیر مسلمان حاضر به بحث و استدلال است و به دلیل منطق، تنها راه صحیح را تشیع و پیروی از امیرالمؤمنین (علیه السلام) میداند و آنرا به اثبات میرساند.

زیرا مذهب شیعه بر پایه استدلال و منطق است و مذاهب دیگر بر پایه اعتبار و تقلید؛ و این مطلب، مسلّم است که در مسائل اعتقادی، اعتبار و تقلید، نابجاست.