مردی یهودی نزد
پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم رفت و پرسید:« تو چرا شش نام داری: محمد، احمد، ابوالقاسم، بشیر، نذیر، داعی؟»
پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در پاسخ او فرمود:« نام من «
محمد » است چون من ستودهی زمینیان هستم. (همه ساکنان زمین مرا میستایند.) «
احمد » هستم چون ستودهی آسمانیان هستم. «
ابوالقاسم » نام دارم زیرا خداوند در روز پاداش مردم را دو قسمت میکند: آنان را که به من ایمان آورده اند وارد
بهشت می کند و آنان را که به من کفر ورزیده اند در
دوزخ میاندازد.
نام من «
داعی » (دعوت کننده) است به این دلیل که مردم را به دین پروردگار دعوت می کنم؛ نامم «
نذیر » (ترساننده) است زیرا آنکس را که مرا پیروی نکند، از آتش دوزخ میترسانم؛ و مرا «
بشیر » (بشارتگر) میخوانند چون کسانی را که از من اطاعت کنند، به بهشت بشارت میدهم.»
منابع:
- بحارالانوار، ج 16، ص 94 --- الامالی، علل الشرایع، معانی الاخبار
مراجعه شود به: