هبل

هبل نام بتی در زمان جاهلیت بود که دو قبیله عرب یعنی بنی کنانه و قریش آن را پرستش می‌کردند و به آن بت اعظم می‌گفتند. این بت به صورت انسان و از عقیق سرخ ساخته شده بود و درون کعبه قرار داشت.
دست راست هبل شکسته شده بود و آن را با طلا بازسازی کرده بودند. این بت همراه با دیگر بتان، در هنگام فتح مکه به دست مسلمانان نابود گردید.
خزیمه بن مدر هبل را در کعبه نصب کرده بود و به همین دلیل آن را هبل خزیمه نیز می‌نامیدند.

منابع:
لغت نامه دهخدا، به نقل از قاموس الاعلام ترکی