مقدمه
در
قرآن و احادیث عموما ابزارهایی برای
نگارش قرآن مجید یاد شده است که اکثر آنها کم و بیش مورد استفاده کتٌاب وحی در نگارش قرآن کریم و همزمان با حیات پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم بوده است. که نام این نوشت افزارها را به مناسباتی در قرآن می‌بینیم.
قرطاس
به معنای کاغذ است و جمع آن قراطیس به معنی کاغذها که هم بصورت مفرد و هم بصورت جمع در قرآن آمده است.
- بصورت مفرد : «و لو اَنزلنا علیک کتاباً فی قرطاسٍ» (انعام _ 7)
- بصورت جمع : «... تَجعلونَه فی قراطیسَ ...» (سوره انعام _ 91)
بصورت مفرد و جمع یعنی اقلام در چهار مورد در
قرآن بکار رفته است.
- بصورت مفرد : «الذی عَلّم بالقلم» (سوره علق _ 4)
- «ن و القلم» (قلم _ 1 و 2)
- بصورت جمع : «... مِن شجرة اقلام ...» (سوره لقمان _ 27)
«
... اِذ یلقون اقلامَهم ...» (
سوره آل عمران _ 4)
سِجلّ
به معنای پیمان نامه و کتابی است که قاضی دعاوی و احکام را در آن می‌نویسد. اسناد معاملات و نامه دان است که یک مرتبه در قرآن بکار رفته است. این واژه تنها بصورت مفرد در آیه «
یوم نَطوی السماءَ کَطَیّ السِجلّ» انبیاء/104 دیده می‌شود.
رَقّ
به معنی پوست نازک و ظریفی است که روی آن می‌نویسند. این کلمه بصورت مفرد در آیه «
فی رقًّ منشورٍ» (
سوره طور _ 3) دیده می‌شود.
صُحُف
به معنی برگهایی از
کاغذ است که روی آن نوشته شده باشد. برگی که از دو رو مکتوب باشد. این واژه به همان صورت جمع در 8 مورد از آیات قرآنی بکار رفته است.
که در آیات «
فی صحفٍ مُکرّمه» و «صُحُفِ ابراهیم و موسی» دیده می‌شود.
همچنین ببینید
