|
چکیده:
1- کوچ :
کوچ در آمریکای شمالی در زمستان از سواحل دریا به سوی خشکی ها بود و در کنار رودها شکار انجام می شد.
در فصل بهار حرکت گروهها عکس این جهت بود. گروهها در نواحی ساحلی به جمع آوری گیاهان می پرداختند و با صید صد ف وماهی در سواحل سور و ساتی برای خود تشکیل می دادند.
کوچ در آمریکای جنوبی که سرزمین های بدون فصل جنگلهای بارانی هستند به دلیل کمبود میوه های فصلی مانند گردوی پاییزی صورت میگرفت. این مردمان برای به دست آوردن غذای کافی می بایست به دنبال خوراکیهای گوناگونی می رفتند.
2- وسائل حمل و نقل :
در این دوره در قاره آمریکا ارابه چرخ داری برای حمل و نقل وجود نداشت ، شاید به این دلیل که حیوانی که قادر به کشیدن ارابه باشد موجود نبود.
سگ ها که احتمالا به همراه شکارچی ها از آسیا به اینجا آمده بودند ، تا میزانی بارکشی می کردند.
در آمریکای جنوبی لاما شتر بی کوهان را سرانجام برای حمل بار پرورش دادند. ولی بیش تر افراد مجبور بودند تا جایی که می توانند بار حمل کنند.
|
مناطق جغرافیایی :
1.آمریکای شمالی
2.آمریکای مرکزی
3.آمریکای جنوبی
4.جزایر دریای کارائیب
5.ناحیه آند
6.ناحیه آمازون
|
3- فنون :
شکارچی- خوشه چینان از تکنولوژی ظریفی برای وسایل سبک کوچهای خود استفاده می کردند. برای مثال ننوی مشبک تا شو .
تکه ی کوچکی از پیه چربی خرس که در یک کیسه چرمی نگهداری می شد به عنوان چاشنی غذا بکار می رفت ، حشرات را نیز دور کرده و برای آرایش موی سر هم به کار می رفت.
یکی از نوآوری های تکنولوژیک که بسیار سرنوشت سازبود ، سر نیزه خار دار بود که در گوشت بدن شکارفرو می رفت و به شکارچی اجازه می داد که به آسانی پستانداران دریایی را شکار کند.
شیوه های شکار این مردم
وضعیت اجتماعی این مردم
قبائل با هم چگونه مرتبط بودند ؟
|
