پس از شهادت
امام حسین علیه السلام سپاه
کوفه تکبیر گفتند: زمین به سختی لرزید و شرق و غرب تاریک شد. مردم را زلزله و برق فرو گرفت و آسمان خون بارید و هاتفی از آسمان ندا کرد: به خدا سوگند امام، فرزند امام و برادر امام و پدر امامان، حسین بن علی کشته شد. (1)
راوی گفت: در آن وقت غبار شدید همراه با تاریکی و طوفان سرخی که امکان دیدن نمی گذاشت آسمان را فرا گرفت که آن گروه گمان کردند عذاب بر آنها نازل گردیده است و ساعتها ادامه داشت. (2)
امام صادق علیه السلام به
زراره فرمود: ای زراره! آسمان چهل روز بر حسین علیه السلام خون گریست و
زمین چهل روز به سیاهی گریست و
خورشید تا چهل روز به گرفتگی و سرخی گریست و. . (3)
خلاد می گوید: بعد از شهادت حسین (علیه السلام) تا مدتی خورشید چون طلوع می کرد بر دیوارها و ساختمانها صبح و عصر آثار سرخی به چشم می خورد و مردم هر سنگی را بر می داشتند زیر آن خون تازه بود. (4)
منابع:
- قصه کربلا، ص 376.
- 1ـ ذریعة النجاة، ص 147.
- 2ـ اللهوف، ص 53.
- 3ـ بحارالانوار، ج 45، ص 206.
- 4ـ مختصر تاریخ ابن عساکر، ج 7، ص 149.
مراجعه شود به:
