ابوجعفر محمد بن عبدالله بن اسماعیل بن عبدالله بن محمد بن میکال در نیشابور زاده شد و پس از مرگ پدر رئیس آن شهر گردید. وی از قاضی الحرمین ابوالحسین دانش آموخت و از احمد بن کامل قاضی و احمد بن سلمان فقیه و عبدالله بن اسحاق خراسانی حدیث فرا گرفت. در 383 ق/ 993 م به املاء حدیث پرداخت. از کسانی که نزد او حدیث شنیدند، یکی حاکم ابوعبدالله نیشابوری بود. ابوجعفر در لغت و عروض تبحر داشت، شعر هم میسرود و شاید سرودههای او بیش از 10000 بیت باشد که بخشی از آن را ثعالبی در یتیمه الدهر نقل کرده است. ابوجعفر در نیشابور درگذشت و در خانه پدرش به خاک سپرده شد. بدیع الزمان همدانی نامه ستایش آمیزی خطاب به او نوشته است.
از پیوند [http://www.foo.com] یا [http://www.foo.com|شرح] برای پیوندها.
برچسب های HTML در داخل توضیحات مجاز نیستند و تمام نوشته ها ی بین علامت های > و < حذف خواهند شد..
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد
