کلومیپرامین برای رفع علایم
افسردگی ، اختلالات وسواسی ـ اجباری ، اختلالات خوردن و هراس ، درد عصبی و برخی موارد دیگر تجویز می‌شود. کلومیپرامین از دسته داروهای ضدافسردگی سه‌حلقه‌ای است.
چگونگی مصرف
کلومیپرامین با مقادیر متفاوتی برای افراد متفاوت با مشکلات متفاوت تجویز می‌شود. هیچگاه بیشتر یا کمتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. کلومیپرامین را می‌توان بدون غذا ، یا برای کاهش دل بهم خوردگی با غذا مصرف کرد. اثر دارو 6-1 هفته پس از آغاز درمان ظاهر می‌شود. پس از آغاز اثر ، حتی در صورت احساس بهبودی مصرف دارو را ادامه دهید. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که به یاد آوردید مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی دارو رسیده است ، نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی‌تان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از علایم نادر ولی جدی زیر مصرف کلومیپرامین را قطع کرده و با پزشکتان تماس بگیرید. افکار خودکشی ، تاری دید ، گیجی ،
یبوست ، مشکل در ادرار کردن ، چشم‌درد ، ضربان قلب تند ، کند یا نامنظم ، لرزش ،
غش کردن ، اضطراب ، مشکل در صحبت کردن به عدم تعادل ، سفتی بازوها و پاها ، صورت بدون حالت (مثل ماسک) ،
گلودرد ،
تب ، کبودی یا
خونریزی غیرعادی ، زردی چشم‌ها یا پوست ،
بثورات جلدی ، تورم صورت یا
زبان ، یا
تشنج. علایم زیر ممکن است رخ دهند ولی فقط در صورتی که مشکل‌ساز شوند باید با پزشک در میان گذاشته شوند. سرگیجه ، خواب‌آلودگی ، خشکی دهان ،
سردرد ، افزایش اشتها ، تهوع ، سوزش سر دل ،
اسهال ، مشکل در خوابیدن ، یا افزایش وزن. ممکن است علایم قطع دارو مثل سردرد ، تهوع ، استفراغ ، اسهال ، تحریک‌پذیری یا خواب ناآرام به همراه رؤیاهای واضح. در صورت قطع مصرف ناگهانی رخ دهد. مقدار دارو معمولاً در طی یک دوره 2-1 ماهه کاهش داده می‌شود. در صورت تمایل به قطع دارو با پزشکتان تماس بگیرید.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف کلومیپرامین ، پزشکتان را مطلع سازید:
- حساسیت به کلومیپرامین یا دیگر داروهای ضدافسردگی سه‌حلقه‌ای ، داروهای ضدافسردگی دیگر (ماپروتیلین ، ترازودون ) ، کاربامازپین (یک ضدتشنج) ، یا غذاها ، رنگ‌های خوراکی ، یا نگهدارنده‌ها.
- بارداری یا شیردهی.
- مصرف داروهای دیگر ، به ویژه الکل ، آرامبخش‌ها ، دیگر داروهای ضدافسردگی ، داروهای ضدتشنج ، داروهای ضدتیرویید ، سایمتیدین ، داروهای فشار خون ( کلونیدین ، گوانادرل ، گوانتیدین ) ، مهارکننده‌های مونوآمین‌اکسیداز ، یا داروهای سمپاتومیتیک (مثل داروهای مورد استفاده در حساسیت‌ها ، آسم ، سرفه یا سرماخوردگی ).
- سابقه یا ابتلا به الکلیسم (اعتیاد به الکل) ، آسم ، اختلال دوقطبی (شیدایی ـ افسردگی) ، اسکیزوفرنی ، صرع ، گلوکوم (افزایش فشار داخل چشم) ، پرکاری تیرویید ، بزرگی پروستات ، احتباس ادراری ، مشکلات قلبی یا خونی ، بیماری‌های دستگاه گوارش ، کبدی ، یا کلیوی.
توصیه هنگام مصرف
- به‌طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیر نظر داشته باشد.
- تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو در هنگام رانندگی و کار کردن با وسایل خطرناک احتیاط کنید. برخی افراد در هنگام استفاده از این دارو دچار خواب‌آلودگی و افت هوشیاری می‌شوند.
- هنگام برخاستن از حالت نشسته یا خوابیده احتیاط کنید ، زیرا ممکن است دچار سرگیجه یا سیاهی رفتن چشم شوید. به آرامی تغییر وضعیت دهید.
- برای تسکین خشکی دهان از آدامس‌های بدون قند یا آب‌نبات استفاده کنید. اگر خشکی دهانتان بیش از 2 هفته طول کشید با پزشکتان مشورت کنید.
- از مواجهه با آفتاب یا استفاده از لامپ آفتابی و سایر وسایل برنزه‌کننده اجتناب کنید ، زیرا ممکن است دچار آفتاب سوختگی شوید. سعی کنید در صورت امکان از آفتاب ساعت 10 صبح تا 3 بعدازظهر بپرهیزید. از عینک آفتابی ، یک کلاه و لباس مناسب و کرم ضدآفتاب با قدرت محافظتی حداقل 15 استفاده کنید.
- پیش از انجام هر عمل جراحی ، کارهای دندانپزشکی ، یا درمان‌های اورژانس سایر پزشکان را از اینکه کلومیپرامین مصرف می‌کنید مطلع سازید. یک برگه شناسایی پزشکی همراه داشته باشید که نشان دهد کلومیپرامین مصرف می‌کنید.
- کلومیپرامین را دور از دسترس کودکان ، و دور از گرما ، نور مستقیم ، حرارت مرطوب نگاه دارید (در این شرایط کلومیپرامین فاسد می‌شود).
- کلومیپرامین تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.
نبایدها
- نباید الکل بنوشید.
- نباید بدون مشورت با پزشک دارویی مصرف کنید.
